اعظم زغیبی زاده

مقدمه: در دهه های اخیر از خشونت علیه زنان به عنوان جدی ترین مشکل اجتماعی ورای مرزهای فرهنگی، اجتماعی و منطقه ای یاد شده است. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه خشم و اضطراب در زنان عادی و قربانی همسرآزاری مراجعه کننده به مرکز پزشکی قانونی خراسان جنوبی انجام شد. روش کار: روش پژوهش، توصیفی علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دو گروه آزار دیده و عادی بود. گروه آزاردیده کلیه زنان مراجعه کننده به پزشکی قانونی خراسان جنوبی بودند که طبق نظر پزشکان قانونی و پس از معاینات فیزیکی و جسمی به عنوان آزاردیده مشخص شدند که در بازه زمانی 2ماهه 60 نفر جمع آوری شدند. گروه عادی از بین زنان عادی مراجعه کننده به پزشکی قانونی که به لحاظ ویژگی های جمعیت شناختی، شبیه نمونه ی آزاردیده بودند، انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه کنترل عواطف (سوالات بعد اضطراب و خشم) استفاده شد. برای بررسی داده ها تحلیل واریانس چندمتغیری به کار رفت. یافته ها: بین میزان خشم و اضطراب زنان عادی وآزاردیده تفاوت آماری معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد میانگین نمره های زنان آزاردیده در مقایسه با زنان عادی در مؤلفه های خشم و اضطراب بیشتر است. نتیجه گیری: خشونت خانوادگی باعث ایجاد مشکلات روان شناختی بسیاری در فرد می گردد لذا توجه به این معضل اجتماعی نیازمند تلاشهای فراوان و توجه مسئولین می باشد و این بررسی می تواند دستاورد مهمی برای دست اندرکاران بهداشت روان کشور در راستای تدوین برنامه های پیشگیری اولیه و ثانویه از همسرآزاری و نیز راهگشای سیاستگزاران در تدوین قوانین به منظور کاهش خشونت خانگی باشد.