عباس علی زارعی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر تمرینات بازتوانی شناختی و تلقینات هیپنوتیزمی بر بهبود وضعیت پرتاب توپ بسکتبال انجام شد.پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. . جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان پسر دبیرستانی در شهر تهران می باشد که در نیم سال اول تحصیلی 95-1394 به عضویت تیم بسکتبال مدرسه خود در آمده اند.آزمودنی های پژوهش شامل سه گروه می باشندکه یک گروه درمعرض مداخله هیپنوتیزمی (15 نفره) ویک گروه درمعرض بازتوانی شناختی(15 نفره) به روش نوروفیدبک قرارمی گیرد وگروه دیگرنیزبه عنوان گروه کنترل(15 نفره) درنظرگرفته شد که به صورت نمونه گیری دسترس از جامعه مذکور انتخاب گردید . ﺑﺮای ﮔﺮوه اول ﻣﺪاﺧﻠﻪ بازتوانی شناختی به روش نوروفیدبک در 15 ﺟﻠﺴﻪ و ﺑﺮای ﮔﺮوه دوم تلقینات هیپنوتیزمی در 7ﺟﻠﺴﻪ اﺟﺮا ﺷﺪ. وﻟﯽ ﮔﺮوه ﺳﻮم ﻫﯿﭻ مداخله ای درﯾﺎﻓﺖ ﻧﮑﺮدﻧﺪ. ﺑﺮای ﺟﻤﻊآوری اﻃﻼﻋﺎت از آزمون پرتاب آزاد بسکتبال ایفرد اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بن فرونی استفاده شد. نتایج نشان داد، بین اثربخشی تمرینات بازتوانی شناختی و تلقینات هیپنوتیزم بر بهبود وضعیت پرتاب توپ بسکتبال تفاوت معناداری در سطح (05/0p ≤) وجود دارد. بدین صورت که تمرینات بازتوانی شناختی در بهبود وضعیت پرتاب توپ بسکتبال نسبت به تلقینات هیپنوتیزمی اثربخشی بیشتری دارد.همچنین تمرینات بازتوانی شناختی وتلقینات هیپنوتیزمی بر وضعیت پرتاب توپ بسکتبال تاثیر معناداری دارد (05/0p≤).