میترا سلیمی

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی عوامل مؤثر در ایجاد ناهنجاری های رفتاری هواداران مسابقات لیگ برتر هندبال ایران بود.روش شناسی: روش تحقیق تحلیلی - کمی بود. جامعه آماری، هواداران حاضر در مسابقات لیگ برتر هندبال ایران بودند. نهایتاً 407 هوادار زن و مرد به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط گروهی از متخصصان بررسی و تأیید شد. برای محاسبه پایایی، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (92/0=α). برای تجزیه تحلیل داده ها، از روش تحلیل عاملی با چرخش واریماکس استفاده شد.یافته ها: بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی 38 متغیر در شش گروه محیطی، فرهنگی، روانی، امنیتی، حمایتی و مدیریتی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که «استفاده از بازیکنان، مربیان، داوران مجرب و حرفه ای» مهم ترین آیتم بود(81/0±42/4). «کنترل نامحسوس مأموران» کم اهمیت ترین (37/1±26/3) متغیر بود. یافته ها نشان داد رتبه بندی عواملی که در بهبود رفتار هواداران مؤثر است، به ترتیب عوامل مدیریتی، محیطی، روانی، حمایتی، فرهنگی و امنیتی می باشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، توجه به عامل مدیریتی و توجه به پرورش همه نیروهای انسانی فعال و اصلی می تواند گامی مؤثر در بهبود رفتار هواداران باشد.

هدف از این پژوهش، ارائه مدل عوامل مؤثر بر رفتار مثبت هواداران مسابقات لیگ برتر هندبال ایران می باشد. جامعه آماری پژوهش را هواداران حاضر در مسابقات لیگ برتر هندبال ایران تشکیل دادند که از میان آن ها، 358 هوادار زن و مرد به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. براساس تحلیل عاملی، 38 متغیر در شش گروه محیطی، فرهنگی، مدیریتی، حمایتی، امنیتی و روانی قرار گرفتند. همچنین، مشخص شد که این عوامل (محیطی، فرهنگی، مدیریتی، حمایتی، امنیتی و روانی) به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر رفتار مثبت تأثیر دارند. شایان ذکر است که عامل روانی به عنوان یک متغیر میانجی در این مدل ایفای نقش کرده است. علاوه براین، در قسمت اثر کل نیز مشخص شد که عامل امنیتی، بیشترین تأثیر را بر رفتار مثبت دارد؛ بنابراین، پیشنهاد می شود که مدیران به عوامل اثرگذار، به ویژه عامل امنیتی، توجه بیشتری داشته باشند تا شاهد رفتار مثبت هواداران در مسابقات باشیم.

هدف این مطالعه، بررسی موانع توسعه بازی های بومی و محلی از دیدگاه دانشجویان بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری تحقیق را دانشجویان تربیت بدنی تشکیل می دادند که در نهایت 151 نفر (دانشجویان دختر و پسر) به صورت تصادفی از 5 دانشگاه به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. پرسشنامه محقق ساخته برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن توسط 12 نفر از متخصصان بررسی و تأیید گردید. ضریب آلفای کرونباخ برای آزمودن پایایی پرسشنامه استفاده شد (86/0=α). از آزمودنی ها خواسته شد تا میزان موافقت خود را در مقیاس لیکرت از 1 (کاملاً مخالفم) تا 5 (کاملاً موافقم) نشان دهند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش تحلیل عاملی با چرخش متعامد استفاده شد. براساس تحلیل عاملی31 متغیر در شش گروه «مدیریتی، روانی، سازمانی، محیطی، فرهنگی و درون فردی» طبقه بندی شدند. نتایج نشان داد ""گسترش بازی های رایانه ای (94/0±39/4)"" مهم ترین مانع و ""مشکلات جسمی و منع پزشکی (19/1±42/2)"" کم اهمیت ترین آنها بود. یافته ها نشان داد رتبه بندی عواملی که مانع توسعه بازی های بومی و محلی می شود، به ترتیب برابر است با عوامل مدیریتی، سازمانی، فرهنگی، درون فردی، محیطی و روانی. همچنین تحلیل و مقایسه دیدگاه دانشجویانی که نسبت به بازی های بومی و محلی آگاهی داشتند و دانشجویانی که آگاهی نداشتند، نشان داد در عوامل مدیریتی، روانی، سازمانی و محیطی بین دانشجویان تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0P>)، اما بین عوامل فرهنگی و درون فردی تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0P<). با توجه به یافته های پژوهش، مشارکت مسئولین و حمایت از بازی های بومی و محلی می تواند گامی موثر در توسعه این بازی ها باشد.