ابراهیم افتخاری

هدف از این تحقیق مطالعه ابعاد عینی امنیت و نقش سازمان های ورزشی در تأمین و توسعه آن از دیدگاه گردشگران ورزشی خارجی بود. روش تحقیق از نوع توصیفی–پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق گردشگران ورزشی خارجی شرکت کننده در رویداد ورزشی بین المللی دهه فجر (394 نفر) بودند. روش نمونه گیری تمام شمار بود. در این تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. پایایی پرسشنامه 83/0= α به دست آمد. سطح معناداری (001/0P=) به دست آمده از آزمون دوجمله ای در بخش های آموزش مدیریت بحران، تسلط مسئولان حفظ امنیت به زبان های بین المللی، و شایستگی مسئولان در مدیریت بحران نشان داد که از دیدگاه گردشگران ورزشی خارجی عملکرد مدیران ورزش در این بخش در سطح نامطلوب است. اما سطح معناداری و نسبت به دست آمده از این آزمون نشان داد در بخش های وجود فرهنگ توسعه امنیت در میان مردم (074/0P=)، دادن آزادی به گردشگران ورزشی در حریم شخصی خود (575/0P=)، استفاده از داوطلبان برای بهبود امنیت گردشگران ورزشی (721/0P=)، مهمان نوازی و برخورد خوب مسئولان و مردم (074/0P=) و آشنا کردن گردشگران ورزشی با فرهنگ ایرانیان (074/0P=)، مدیران ورزش و دست اندرکاران توسعه گردشگری عملکرد مطلوبی داشته اند.

هدف: اعتیاد به آرایش و عوامل مرتبط با آن، تا کنون شناسایی نشده و مجهول مانده است؛ بنابراین، مطالعه حاضر با هدف طراحی مدل ساختاری اعتیاد به آرایش در زنان متأهل براساس اختلال بدشکلی بدن، عزت نفس جنسی و هوش بدنی انجام شد. روش : روش پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. نمونه آماری تحقیق شامل 200 نفر (18 تا 50 سال) از مراجعه کنندگان به سالن های آرایشی شهرستان میاندوآب در سال 1401 بودند، که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه اعتیاد به آرایش اسمیت و همکاران ، مقیاس اختلال بدشکلی بدن ربیعی و همکاران، مقیاس عزت نفس جنسی زینا و اسچوارز و مقیاس هوش بدنی اندرسون استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون سوبل و بوت استراپ در بستر نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و AMOS مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: اثر مستقیم هوش بدنی (44/0-)، عزت نفس جنسی (36/0-) و اختلال بدشکلی بدن (45/0) در برآورد اعتیاد به آرایش معنی دار به دست آمد. اثر غیرمستقیم اختلال بدشکلی بدن (14/3=t-value) و عزت نفس جنسی (81/2-=t-value) با نقش واسطه ای هوش بدنی بر میزان اعتیاد به آرایش معنی دار مشاهده شد که در مجموع 41 درصد از واریانس اعتیاد به آرایش از طریق متغیرهای مدل تبیین شدند. با توجه به نقش متغیرهای مطالعه در تبیین مدل ساختاری اعتیاد به آرایش، به نظر می رسد با تقویت عزت نفس جنسی و هوش بدنی و با کاهش علایم اختلال بدشکلی می توان اعتیاد زنان را نسبت به آرایش بهبود داد.