عباس نظریان مادوانی

هدف از انجام این پژوهش شناسایی مولفه های توسعه بازی های دیجیتال ورزشی ایرانی بر اساس مدل بازاریابی RACE بود. روش انجام این مطالعه کیفی و از نوع تحلیل مضمون (به روش قیاسی) و ترسیم شبکه مضامین بود. علاوه بر بررسی ادبیات پژوهش، مصاحبه نیمه ساختار یافته با 15نفر از صاحب نظران حوزه بازاریابی، تولید کنندگان، برخی مدیران دولتی و اساتید دانشگاه و بازیکنان حرفه ای بر مبنای مدل بازارایابی فوق تا رسیدن به اشباع نظری انجام شد. برای هر یک از مضامین اصلی مدل RACE به ترتیب مولفه های مدل فوق نتایج ذیل حاصل گردید؛ برای تم اصلی «افزایش آگاهی از برند» شش مضمون یکپارچه:«محتوای تبلیغ و ترویج، فرایند تبلیغ و ترویج، بستر ترویج و تبلیغ، بسترسازی برندینگ، برندینگ موفق، زیرساخت حمایتی» شناسایی شد. برای تم اصلی «تعامل مخاطبان با برند» چهار مضمون یکپارچه:«جذابیت معرفی محصول، جذابیت بستر اجرای بازی، جذابیت فرایند بازی و پشتیبانی و لجستیک». برای تم اصلی «جذب مخاطبین بالقوه» پنج مضمون یکپارچه: «ساختار بازی، تبلیغات دامنه دار، الزامات مدیریتی، اقتصاد بازی، امنیت بازی». در نهایت برای تم اصلی «افزایش توسعه ارتباط با مشتریان» شش مضمون یکپارچه:«کیفیت محصولات و خدمات، نیازمندهای مشتری، تبلیغات دامنه دار، ارتباطات، زنجیره ارزش در بازی و امنیت بازی» شناسایی و شبکه مضامین مدل بازاریابیRACE ترسیم شد. مقبولیت، انتقال پذیری و تأییدپذیری نتایج با روش های علمی ارزیابی گردید. با توجه به تجمیع مضامین یکپارچه در یک شبکه مضامین منسجم، پیشنهاد می گردد، مدیران، تولید کنندگان و بازاریابان بازی های دیجیتال ایرانی به همه عوامل شناسایی شده در این پژوهش به طور همزمان توجه لازم داشته باشند.

هدف تحقیق حاضر، مدلسازی معادلات ساختاری مدیریت دانش، نوآوری و اثربخشی سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان ایران بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود که به شیوه میدانی اجرا شد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان (430N=) بود که با توجه به جدول کرجسی و مورگان، از بین آنها 203 نفر به شیوه تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری تحقیق شامل سه پرسشنامه «مدیریت دانش» پروبست و همکاران (2000)، پرسشنامه «نوآوری سازمانی» مک کین و زوک (2006) و پرسشنامه «اثربخشی سازمانی» هسو (2002) بود. برای طراحی مدل، از مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد مدیریت دانش با ضریب مسیر (65/0pc=) بر نوآوری سازمانی و با ضریب مسیر (78/0pc=) بر اثربخشی سازمانی دارای اثر مستقیم است. در اثرگذاری مدیریت دانش بر اثربخشی و نوآوری سازمانی، به کارگیری دانش با بار عاملی 79/0، انتقال دانش (72/0)، کسب دانش (41/0) و ثبت و ضبط (32/0) به ترتیب بیشترین نقش را داشتند. همچنین، نوآوری سازمانی با ضریب مسیر (56/0pc=) بر اثربخشی سازمانی اثر مستقیم داشت. مدیریت دانش علاوه بر اثرگذاری مستقیم بر اثربخشی سازمانی، به صورت غیرمستقیم از طریق نوآوری سازمانی نیز بر اثربخشی سازمانی اثر داشت و میزان اثرگذاری غیرمستقیم کمتر از اثرگذاری مستقیم بود. بر اساس نتایج به دست آمده، لازم است با ارتقای دو مولفه به کارگیری دانش و انتقال دانش در بین کارکنان وزارت ورزش و جوانان، شاهد افزایش نوآوری و اثربخشی سازمانی در بین کارکنان این وزارتخانه باشیم.

سرمایه فکری و مدیریت دانش، یک موضوع جدید و بین رشته ای می باشد که می تواند تاثیر زیادی در بهبود بهره وری سازمان ها از جمله وزارت ورزش و جوانان داشته باشد. هدف از انجام این پژوهش، تعیین ارتباط بین مدیریت دانش و سرمایه فکری با  بهره وری نیروی انسانی در وزارت ورزش و جوانان بود. روش پژوهش حاضر، همبستگی از نوع تحقیقات کاربردی بود و جامعه آماری آن  کلیه کارکنان حوزه ستادی- به جهت قابلیت اجرایی بیشتر موضوع در حوزه ستادی-  وزارت ورزش و جوانان(مشتمل بر600 نفر) بود که از میان آنها 234 نفر به صورت تصادفی ساده و بر طبق جدول مورگان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از سه پرسشنامه بهره وری منابع انسانی جاهد(1385) با اقتباس از  مدل اچیو، مدیریت دانش صالحی(1389) با اقتباس از  مدل نیومن و سرمایه فکری بنتیس(1998) با اقتباس از مدل بنتیس استفاده شد و روایی صوری و محتوایی آنها مورد تایید اساتید تربیت بدنی و علوم ورزشی قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده، از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله کلموگروف- اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که ارتباط مثبت و معناداری بین سرمایه فکری و مدیریت دانش با بهره وری نیروی انسانی وجود دارد و همچنین این دو متغیر توان پیش بینی بهره وری نیروی انسانی حوزه ستادی وزارت ورزش و جوانان را دارند.                                                                                                                       

پژوهش پیشرو با هدف کلی شناسایی چالش ها و عوامل مؤثر بر مدیریت استعداد در فوتسال ایران انجام گرفت. پژوهش حاضر از منظر پارادایم از نوع تحقیقات پست مدرن بود. ماهیت تحقیق توسعه ای اکتشافی و رویکرد این پژوهش کیفی بود. مشارکت کنندگان پژوهش شامل متخصصان حوزه مدیریت ورزشی، صاحب نظران و نخبگان آگاه، مربیان تیم ملی و لیگ برتر فوتسال ایران بود. به منظور جمع آوری اطلاعات از مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته مورد استفاده قرار گرفت. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات، 33 گزاره اولیه با مجموع ضریب فراوانی 61 در بخش چالش ها و 171 گزاره اولیه با فراوانی 581 آماده دسته بندی و تشکیل مقولات شد. یافته های تحقیق نشان داد در بخش چالش های مدیریت استعداد در آکادمی های فوتسال چهار مقوله ضعف فنی و تخصصی، ضعف مدیریتی، ضعف در منابع انسانی و ضعف ساختاری کشف گردید. 10 مقوله اصلی و 26 مفهوم از دسته بندی کدهای اولیه در بخش عوامل مؤثر بر مدیریت استعداد در آکادمی های فوتبال شامل عوامل سیاسی، مهارت های فردی، عوامل اجتماعی، عوامل آموزشی و پژوهشی، عوامل ساختاری، عوامل انگیزشی، عوامل اقتصادی و مالی، عوامل فنی و تخصصی، عوامل مدیریتی و عوامل سازمانی استخراج و احصا گردید. حمایت فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش و آموزش و پرورش از توسعه نیروهای انسانی متخصص و ایجاد بسترهای مناسب برای توسعه استعدادها در فوتسال می تواند تأثیر مهمی در مدیریت استعداد داشته باشد.

اثربخشی رهبری از عوامل موفقیت هر سازمانی محسوب می شود؛ بنابراین شناخت عوامل مرتبط با این عامل، بسیار ارزشمند است. ازاین رو، هدف اصلی این تحقیق، تعیین ارتباط بین هوش سازمانی و اثربخشی رهبری مدیران ورزشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران وزارتخانه ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و پارالمپیک، آکادمی ملی المپیک و فدراسیون های ورزشی (N=331) بود که با استناد به جدول مورگان، 180 نفر برای اجرای تحقیق انتخاب شدند. در این تحقیق، از پرسشنامه 35 سؤالی هوش سازمانی کارل آلبرشت (2003) و پرسشنامه 36 سؤالی اثربخشی رهبری به منظور جمع آوری داده ها و از روش آماری رگرسیون چندگانه، برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که اثربخشی رهبری با هوش سازمانی رابطه معناداری دارد (p< 0/05). به علاوه، با توجه به ضرایب رگرسیون چندگانه به دست آمده با روش ورود همزمان، ارتباط مثبت و معناداری بین اشتیاق، اتحاد و توافق، و فشار عملکرد با اثربخشی رهبری وجود داشت (0/05 p<). به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد که هوش سازمانی، عاملی مهم و پیش بینی کننده در اثربخشی رهبری مدیران ورزشی است.