مهدی بخششی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه کارآمدی مربیگری و انسجام گروهی در تیم های والیبال لیگ برتر مردان ایران و پیش بینی انسجام گروهی بر اساس ابعاد کارآمدی مربی است. آزمودنی های پژوهش حاضر 123 نفر از والیبالیست¬های نخبه لیگ برتر ایران بودند. ابزار اندازه¬گیری پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه پنج ارزشی کارآمدی مربی (مِیِر و همکاران، 2005) و پرسشنامه انسجام گروهی (کارون و همکاران، 1985) بود. همچنین از معادله (vargas -tonsing) برای بررسی همبستگی گروهی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از ضریب پیرسون و مدل رگرسیون خطی چندمتغیری استفاده شد (05/0≥α). نتایج پژوهش نشان داد بازیکنان کارآمدی مربی و انسجام گروهی تیم های خود را به ترتیب در حدود 76 و 6/68 درصد می دانند. همچنین از میان ابعاد کارآمدی مربیگری و انسجام گروهی، تنها بین ابعاد کارآمدی شخصیت سازی و جاذبه گروهی فردی - اجتماعی رابطة معنی دار وجود ندارد (162/0<P). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد ابعاد کارآمدی مربیگری می¬تواند انسجام گروهی تیم های والیبال را پیش بینی کند (001/0>P) و کارآمدی انگیزشی (382/0=β)، کارآمدی تاکتیکی (839/0=β)، کارآمدی تکنیکی (453/0-=β) و کارآمدی شخصیت دهی (269/0-=β) پیش بینی کننده های مهم انسجام گروهی تیم ها هستند؛ بنابراین پیشنهاد می شود مدیران تیم ها به¬منظور دست یابی به انسجام تیمی بهتر به شاخص¬های کارآمدی مربیان تیم های خود توجه ویژه ای داشته باشند و برنامه ریزی های لازم را انجام دهند.