رعنا حرفتی

هدف این مطالعه، تعیین ارتباط بین نارسایی هیجانی، کودک آزاری و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان پسر دبیرستانی بود. آزمودنی های پژوهش شامل 200 دانش آموز دبیرستانی بود که به روش تصادفی مرحله ای از شهر اردبیل انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه نارسایی هیجانی و مقیاس کودک آزاری استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که نارسایی هیجانی (16/0- = r)، آزار روانی (34/0- = r) و غفلت روانی (20/0- = r) با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان همبستگی منفی معنی داری دارند. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که آزار روانی و شناسایی احساسات بهترین پیش بینی کننده های پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشند. این یافته ها نشان می دهند که نارسایی هیجانی و کودک آزاری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مرتبط است. این نتایج تلویحات مهمی در زمینه آموزش و بهداشت روانی دانش آموزان دارد.