امیرحسین مینائی

هدف: هدف این پژوهش بررسی عوامل موثر بردیدگاه متخصصان کشاورزی استان سمنان درخصوص ضرورت بکارگیری کشاورزی پایداربود. روش: پژوهش از نوع کاربردی است که به روش علی- مقایسه ای انجام شد. جامعه آماری شامل کارشناسان کشاورزی شاغل دربخش اجراواعضای هیئت علمی گروههای کشاورزی دانشگاههای استان سمنان بود. حجم نمونه به کمک فرمول کوکران 168 نفرمحاسبه وبرای انتخاب آنهاازروش تصادفی ساده استفاده شد.ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بود که روایی آن براساس نظرات اساتیدکشاورزی وپایایی ابزار نیز با آزمون مقدماتی انجام و مقدار آلفا 89% شد.برای تحلیل داده ها از آزمونهای همبستگی ورگرسیون چند متغیره استفاده گردید. نتایج:یافته ها نشان دادبین متغیرهای توجه به علائق بهره برداران ،یادگیری جهت پایدارسازی کشاورزی،توجه به نیازهای بهره برداران ونگرش مثبت به حفظ منابع طبیعی بامتغیر نگرش متخصصان دررابطه باضرورت بکارگیری کشاورزی پایداردرسطح 95درصدرابطه معنی داروجودداشت.این رابطه برای متغیرهای میزان آگاهی ازتاثیرکشاورزی متعارف بر تخریب محیط زیست ،آگاهی ازمزایای کشاورزی پایداروتشویق بهره برداران به انجام کشت پایداربامتغیرنگرش متخصصان درخصوص ضرورت بکارگیری کشاورزی پایدار در سطح 99 درصدمعنی داربود.نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ازمیان متغیرهای مستقل،اولین متغیریعنی میزان آگاهی ازتاثیرکشاورزی متعارف بر تخریب محیط زیست بیشترین دلیل وضرورت روانشناسانه درضرورت بکارگیری توسعه پایداربود.پس از آن متغیرتشویق بهره برداران به انجام کشت پایداروسپس متغیرهای آگاهی ازمزایای کشاورزی پایدار،توجه به نیازهای بهره برداران و یادگیری جهت پایدارسازی کشاورزی ،دارای بیشترین نقش بر متغیر وابسته بودند که 1/35 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین نمودند.