چکیده

پیکره های الهه مادر از جمله ابتدایی ترین آثار هنری هستند که تقریبآ در تمام مناطقی که انسان کهن در آن می زیسته ، یافت شده اند . وجود این پیکره ها از رواج یافتن باورهای مشابهی در احترام گذاشتن به نیروی مادینگی به عنوان منشأ رویش ، باروری و بقا حکایت می کند . تندیش های الهه مادر تا مقطعی از زمان از ویژگیهای فردی تهی هستند و به صورت عریان با تأکید بر اندامهای مادینگی و زایشی و گاهی در حال شیر دادن به نوزاد ،‌ به عنوان « نمادهایی از قوه باروری و پرورش » ظاهر شده اند . اما با گذشت زمان و پیچیده تر شدن نوع ساخت و بروز جزئیات ، ...

تبلیغات