واکاوی بن مایه های مدح دینی در اشعار خواجه حسین ثنایی مشهدی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مدح و ستایش گری، یکی از مهم ترین زیرمجموعه های انواع ادبی به شمار می رود. این نوع ادبی، بخش مهمی از ادبیات فارسی را به خود اختصاص داده است. شعر مدحی و به ویژه مدح و منقبت پیامبر گرامی اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) در میان شاعران ایران از پیشینه و جایگاه خاصی برخوردار است. خواجه حسین بن غیاث الدین محمد مشهدی، متخلص به ثنایی، از قصیده سرایان برجسته قرن دهم هجری است که سبکش جزء سبک بینابین یا حد وسط عراقی و هندی قرار می گیرد؛ برخی پژوهشگران وی را به دلیل تأثیر ویژه ای که در تغییر سبک زمان خود داشت، جزء پیشگامان سبک هندی می دانند. این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده، درصدد آنست تا به این سؤال پاسخ دهد که جایگاه شعر مدح دینی در آثار ثنایی مشهدی چگونه است و وی به مدح چه کسانی پرداخته و به طور کلی بن مایه های مدح دینی در آثار وی کدامند؟ نتایج پژوهش حاکی از آنست مهم ترین بن مایه های مدح دینی در شعر ثنایی، تبیین و ستایش گری فضایل بزرگ، ذکر محاسن و نیکویی های پیامبر(ص) و خاندان عصمت (ع)، ذکر برخی از معجزات و کرامات ایشان و اظهار عشق و ارادت به آنان است. ثنایی مشهدی با استفاده از عناصر شاعرانه توانسته است احساس و عاطفه خود را نسبت به پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) بخوبی ترسیم نماید. وی در اشعار خویش، از احادیث و روایات معتبر نیز سود جسته است.Analysis of the Themes of Religious Praise in the Poems of Khaja Hussein Sana’i Mashhadi
Praise and adoration are considered one of the most important subsets of literary genres. This literary genre has occupied an important part of Persian literature. Praise poetry, especially the praise and adoration of the Prophet of Islam (PBUH) and the Ahlulbayt (PBUH), has a special history and position among Iranian poets. Khaja Hossein ibn Ghiyath al-Din Muhammad Mashhadi, pen name Sana’i, is one of the prominent ode poets of the tenth century AH, whose style is classified as an intermediate style or a middle ground between Iraqi and Indian. Some researchers consider him to be one of the pioneers of Indian style due to his special influence on changing the style of his time. This research, which was conducted using a descriptive-analytical method, seeks to answer the questions of what is the position of religious praise poetry in the works of Sana’i Mashhadi, who did he praise, and what are the general themes of religious praise in his works? The results of the research indicate that the most important themes of religious praise in Sana’i poetry are the explanation and praise of great virtues, mentioning the virtues and goodness of the Prophet (PBUH) and the infallible family (PBUH), mentioning some of their miracles and virtues, and expressing love and devotion to them. Using poetic elements, Sana’i Mashhadi has been able to well depict his feelings and emotions towards the Holy Prophet (PBUH) and the Ahlulbayt
تبلیغات
