مقایسه اثرات شدت و نوع انقباضات ارادی ایستا و پویا بر توان بی هوازی بازیکنان والیبال
آرشیو
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثرات شدت و نوع انقباضات ارادی بر توان بی هوازی بازیکنان مرد جوان والیبال قم بود. روش: این تحقیق به صورت نیمه تجربی، و با طرح متقاطع و کاربردی، روی 12 نفر از بازیکنان مرد جوان والیبال قم، با حداقل دو سال سابقه فعالیت ورزشی انجام شد. نمونه های مورد مطالعه، در پنج روز متفاوت، به صورت تصادفی یکی از پروتکل های گرم کردن، گرم کردن و اجرای سه ست چهار ثانیه ای نیم اسکات ایستا با شدت 85 درصد 1RM و با شدت 50 درصد 1RM؛ گرم کردن و اجرای چهار ست چهار تکراره پرش عمودی با اعمال بار 6 درصدی 1RM توسط جلیقه وزنه و با اعمال بار 3 درصدی 1RM توسط جلیقه وزنه را اجرا کردند. پس از گذشت هفت دقیقه و سی ثانیه متعاقب اجرای پروتکل ها، از آزمودنی ها، آزمون وینگیت به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنوا با اندازه گیری تکراری استفاده شد و برای مقایسه دو به دوی پروتکل ها، از آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد، توان بی هوازی بین تأثیرات شدت بالا و پایین انقباضات ارادی ایستا (85 و 50 درصد 1RM) و پویا (6 و3 درصد 1RM جلیقه وزنه)، با گرم کردن عمومی، تفاوت معنی داری وجود دارد؛ این تفاوت در آزمون پروتکل 3 درصد جلیقه وزنه، در مقایسه با گرم کردن عمومی، معنادار است. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق در عملکرد سرعت حرکت با بار جلیقه وزنی 3 درصد، باعث افزایش قابل توجه فاکتور توان بی هوازی شده است. بیشترین کارایی این پروتکل ها در فاکتورهای آمادگی جسمانی توان بی هوازی (توابع قدرت و سرعت)، قابل مشاهده است.Comparing the effects of intensity and type of static and dynamic voluntary contractions on the anaerobic power of volleyball players
Purpose: The purpose of the present study was to compare the effects of the intensity and type of voluntary contractions on the anaerobic capacity of young male volleyball players in Qom. Method: This research was conducted semi-experimentally, with a cross-sectional and applied design, on 12 young male volleyball players in Qom, with at least two years of sports experience. The studied samples, on five different days, randomly one of the protocols of warming up, warming up and performing three sets of four seconds of static half-squat with an intensity of 85% of 1RM and with an intensity of 50% of 1RM; They warmed up and performed four sets of four repetitions of vertical jump with 6% 1RM load by weight vest and 3% 1RM load by weight vest. After 7 minutes and 30 seconds following the implementation of the protocols, the subjects were given the Wingate test. ANOVA test with repeated measures was used to analyze the data, and Benferroni's post hoc test was used to compare the two protocols. Findings: The results of this research showed that there is a significant difference in anaerobic power between the effects of high and low intensity voluntary contractions of static (85 and 50% 1RM) and dynamic (6 and 3% of 1RM weight vest), with general warm-up; This difference is significant in the 3% weight vest protocol test, compared to the general warm-up. Conclusion: The results of this research have significantly increased the anaerobic power factor in the performance of movement speed with a 3% weight vest load. The most effective of these protocols can be seen in the physical fitness factors of anaerobic power (power and speed functions).
تبلیغات
