بررسی میزان احساس تعلق به مدرسه در بین دانش آموزان افغان مقطع ابتدایی به منزلۀ نشاط ذهنی
آرشیو
چکیده
پیشینه و اهداف: دانش آموزان افغان که بخش قابل توجهی از مهاجران در ایران را تشکیل می دهند در جایگاه یک شهروند مهاجر دارای حقوق و مسئولیت هایی هستند. یکی از حقوق آن ها، حق تحصیل در مدارس است. احساس تعلق به مدرسه، عنصری حیاتی در رشد و شکوفایی دانش آموزان محسوب می شود و فقدان آن می تواند پیامدهای منفی متعددی به دنبال داشته باشد. این موضوع برای دانش آموزان مهاجر، به ویژه دانش آموزان افغان که ممکن است با چالش های فرهنگی، زبانی و اجتماعی بیشتری روبرو باشند، اهمیتی دوچندان پیدا می کند. در این پژوهش ما به دنبال بررسی این احساس در میان دانش آموزان افغان هستیم. روش ها : برای انجام این پژوهش از روش پژوهش پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان افغان مقطع ابتدایی شهرستان پاکدشت بوده اند که 264 نفر از آنان به صورت تصادفی برای حجم نمونه انتخاب شده اند. برای بررسی میزان احساس تعلق دانش آموزان افغان از پرسشنامه حس تعلق بری و همکاران استفاده کرده ایم. پرسشنامه ها در اختیار دانش آموزان قرار گرفت و بعد از جمع آوری، داده ها با استفاده از نرم افزار 21 spss و از طریق آمارهای توصیفی تک متغیره مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. یافته ها: داده های به دست آمده حاکی از آن است که به طور کلی احساس تعلق خوبی در بین دانش آموزان افغان به مدرسه وجود دارد. دامنه نمرات 57 نشان می دهد که تفاوت های قابل توجهی در احساس تعلق بین دانش آموزان وجود دارد. انحراف معیار 03/12 نشان دهنده پراکندگی مناسب این احساسات در میان دانش آموزان است. اما در مؤلّفه مشارکت علمی داده های به دست آمده حاکی از آن است که دانش آموزان ممکن است نسبت به تحصیل و مشارکت در فعالیت های علمی رغبت کمی داشته باشند. نتیجه گیری: احساس تعلق مثبت در بین دانش آموزان افغان دیده می شود. اما می توان اقدامات مختلفی را برای بهبود وضعیت احساس تعلق به مدرسه و مشارکت دانش آموزان طراحی کرد. این اقدامات باید شامل برنامه های آموزشی برای معلمان، فعالیت های تشویقی برای دانش آموزان، و ایجاد فضایی عادلانه و محترم در مدرسه باشد. فضای عادلانه محیطی است که در آن همه دانش آموزان، فارغ از تفاوت هایشان، به فرصت های برابر آموزشی و حمایتی دسترسی داشته باشند. این فضا، زمینه را برای شکوفایی و موفقیت همگانی فراهم می کند.Examining the sense of belonging to school among Afghan primary school students as mental vitality
Background and Objectives: Afghan students, who make up a significant portion of migrants in Iran, hold the status of migrant citizens with rights and responsibilities. One of their rights is the right to education in schools. A sense of belonging to school is considered a vital element in the growth and flourishing of students, and its absence can lead to various negative consequences. In this research, we aim to explore this sense of belonging among Afghan students. Methods: For conducting this research, a survey research method was employed. To assess the sense of belonging among Afghan students, we used the Belongingness Questionnaire developed by Brew and colleagues. In this research, we have used the Sense of Belonging Questionnaire by Berry and colleagues to investigate the feeling of belonging. The statistical population of the study consisted of all Afghan elementary school students in Pakdasht city, of whom 264 were randomly selected for the sample size. The questionnaire data were analyzed and examined using SPSS 21 software and univariate descriptive statistics. Findings: The range of scores, 57, shows that there are significant differences in the sense of belonging among students. The standard deviation of 12.03 indicates a good dispersion of these feelings among students. However, in the component of academic participation, the data suggest that students may have little interest in studying and participating in academic activities. Conclusion: A positive sense of belonging is observed among Afghan students. However, various measures can be designed to improve the sense of belonging to school and student participation. These measures should include training programs for teachers, incentive activities for students, and creating a fair and respectful environment in school.
تبلیغات
