استنباطی از نقش فطرت در معرفت شناسی و تحقق فعل اخلاقی با تکیه بر آیه فطرت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
معرفتشناسی اخلاق از مباحث فرااخلاق است؛ این علم، برخی مباحثِ فلسفیِ پیش از بحثِ خوب و بدِ گزارهٔ اخلاقی را در بر می گیرد. در ارتباط با فطرت و معرفت شناسی اخلاق باید گفت: «فطرت» از دیرباز با رویکردهای مختلف مورد بحث بوده است؛ در این حوزه، فطرت می تواند از پیچیده ترین و مهم ترین ابزار معرفت شناسی فرااخلاقی قرآن به شمار رود. پژوهش حاضر با تکیه بر آیهٔ 30 سورهٔ روم، در پی تبیین نقش فطرت در معرفت شناسی اخلاقی از دیدگاه قرآن است. برای نیل به فهم کارکرد فطرت در تحقق معرفت فرااخلاقی، وجود دو نوع معرفت اخلاقی، از منظر آیهٔ فطرت مورد تأکید قرار گرفت که می توان آن دو را «معرفت فطری» و «معرفت نفسانی فطری» نام گذاری کرد. در فرآیند تحلیل آیه مذکور و دیگر آیات مرتبط قرآنی، می توان به تبیین فطرت، به عنوان استعداد فهم و تمییزدهندهٔ خوب از بد با تکیه بر بافت موقعیتی و نیز داده های معرفتی در افراد، دست یافت و در ادامه چگونگی عملکرد فطرت، در تحقق معرفت اخلاقی، با عنایت به ثبات فطرت از دیدگاه قرآن؛ و از سویی، وجود تطور و رشد در تمدن های بشری، بازبینی و بررسی شده است. در واقع، چگونگی سازمان دهی داده های اخلاقی در افراد، بدون تغییر فطرت تبیین شد. نتیجهٔ خاتمه آنکه، فرایند عمل فطرت، در افراد ثابت است؛ ولی بازدهی معرفت شناسیِ فرااخلاقی فطرت در گذر زمان بهبود می یابد و این نکته با ثبات فطرت در عین رشد تمدن همخوان است. در راستای فهم این قاعده، ویژگی گزاره های مورد تأیید فطرت و نیز تفاوت آن با دیگر استعدادها و چگونگی تقابل آن با هوای نفس مورد بررسی واقع شد.An Interpretation of the Role of Fiṭra in the Epistemology and Realization of Moral Action Based on the Verse of Fiṭra (Qur’an 30:30)
Moral epistemology is a branch of meta-ethics that addresses certain philosophical issues preceding the discussion of the goodness or badness of moral propositions. Regarding fiṭra (innate disposition) and moral epistemology, it should be noted that fiṭra has long been a subject of discussion from various perspectives. In this context, fiṭra can be considered one of the most complex and significant tools of Qur’anic meta-ethical epistemology. Drawing on Qur’an 30:30, this study explores the epistemological role of fiṭra in Islamic meta-ethics. The authors distinguish between two types of innate moral knowledge based on this verse: innate epistemic knowledge and psychological innate knowledge . Through a detailed analysis of the verse and related Qur’anic passages, fiṭra is interpreted as the innate capacity to discern good from evil based on the situational context and epistemic data. The study also investigates how fiṭra can consistently function as a source of moral knowledge based on its stability in the Qur’an and despite the dynamic nature of human civilization. In fact, the manner in which moral data are organized in individuals can be explained without necessitating any change in fiṭra . The conclusion drawn is that the process of fiṭra ’s operation remains constant in individuals; however, the meta-ethical epistemic outcomes of fiṭra improve over time. This observation is consistent with the stability of fiṭra alongside the advancement of civilization. The paper further explores the distinctive features of moral propositions rooted in fiṭra and its distinction from other faculties, particularly its opposition to hawā (carnal desire).
تبلیغات
