نقد و تحلیل تطبیقی ماهیت قراردادهای هوشمند در نظام های حقوقی ایران و ایالات متحده آمریکا
آرشیو
چکیده
قراردادهای هوشمند نوعی قرارداد الکترونیکی هستند که با بهره گیری از فناوری های نوین همچون بلاک چین و هوش مصنوعی، بدون دخالت مستقیم انسان منعقد و اجرا می شوند. این قراردادها از لحظه انعقاد تا اجرای نهایی، تحت نظارت و پردازش خودکار سامانه های هوشمند قرار دارند و از ویژگی هایی مانند شفافیت، سرعت بالا، کاهش هزینه های مبادله و قابلیت اعتماد فنی برخوردار هستند. در بستر قراردادهای هوشمند، طرفین قرارداد و سامانه های هوش مصنوعی توانایی دسترسی به اطلاعات مورد معامله و مشخصات طرف مقابل را به صورت شفاف و رمزنگاری شده دارا هستند. با وجود این که قراردادهای هوشمند از حیث دارا بودن شرایط اساسی صحت قراردادها، قابلیت انطباق با نظام های حقوقی را دارند، اما مسائل نوپدیدی را در حوزه حقوق خصوصی و تعهدات ایجاد کرده اند. این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با هدف بررسی تطبیقی ماهیت قراردادهای هوشمند در نظام حقوقی ایران و ایالات متحده آمریکا نگاشته شده است. محور اصلی پژوهش بررسی چالش های حقوقی این نوع قراردادها به ویژه در زمینه احراز رضایت، اهلیت طرفین، امضای دیجیتال، قابلیت استناد، تعیین قانون حاکم و مرجع صالح در دعاوی بین المللی است. یافته های پژوهش نشان می دهد که نظام حقوقی ایالات متحده آمریکا با پذیرش تدریجی این فناوری، گام هایی در جهت شناسایی و تنظیم قراردادهای هوشمند برداشته، در حالی که حقوق ایران هنوز با خلأهای تقنینی و چالش های فقهی مواجه است.A Comparative Critique and Analysis of the Nature of Smart Contracts in the Legal Systems of Iran and the United States of America
Smart contracts are a type of electronic contract that is concluded and executed without direct human intervention, using new technologies such as blockchain and artificial intelligence. These contracts are monitored and processed automatically by intelligent systems from the moment of conclusion to final execution and have features such as transparency, high speed, reduced transaction costs, and technical reliability. In the context of smart contracts, the parties to the contract and artificial intelligence systems have the ability to access the information being transacted and the characteristics of the other party in a transparent and encrypted manner. Although smart contracts are compatible with legal systems in terms of having the basic conditions for the validity of contracts, they have created new issues in the field of private law and obligations. This research has been written with a descriptive-analytical approach and with the aim of comparative examination of the nature of smart contracts in the legal systems of Iran and the United States of America. The main focus of the research is to examine the legal challenges of this type of contract, especially in the areas of consent, capacity of the parties, digital signature, citation, determination of governing law, and competent authority in international litigation. The research findings show that the American legal system, by gradually accepting this technology, has taken steps towards identifying and regulating smart contracts, while Iranian law still faces legislative gaps and jurisprudential challenges.
تبلیغات
