تحلیل اثر سکوت محض در تنفیذ عقد فضولی با نگرش در حقوق ایران، فقه و حقوق فرانسه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تنفیذ عقد فضولی مسبوق به اراده مالک است و اراده همان شوق و تمایل و خواست، جهت انجام کار است. قابل فهم بودن، خصیصه بارز اراده می باشد. بنابراین، برای اینکه اراده بتواند واجد آثار حقوقی گردد، نیاز است به منصه ظهور برسد و این مهم، در خصوص اراده مالک جهت تنفیذ یا رد عقد فضولی نیز صدق می نماید که قانون مدنی نیز بدان تأکید ورزیده و رفتار و فعل مثبت را جهت تنفیذ و رد عقد فضولی لازم دانسته است؛ حال آنکه در بسیاری از موارد با سکوت مالک یا موضع ترک فعلی او در خصوص عقد فضولی مواجه هستیم. توجه ویژه به سکوت نه تنها زمانی که امارات و قرائنی همراه با سکوت است، بلکه در فرض فقدان هرگونه اماره و قرینه ای همراه سکوت، می تواند خود، مبرز اراده تلقی شود که تشخیص آن، نیازمند ترسیم ضابطه به عنوان یک ضرورت است. در این مقاله با روش تحلیل و تفسیر متون و محتوا و بررسی منابع کتابخانه ای و نگرش بر معضلات عینی، به دنبال نیل به این هدف هستیم که سکوت محض مالک یا موضع ترک فعلی او با فرض اطلاع از انعقاد عقد فضولی و داشتن امکان و زمان اظهار عقیده راجع به عقد، حتی اگر هیچ قرینه ای با سکوت وی همراه نباشد، می تواند حکایتگر اراده مالک به اجازه عقد فضولی باشد.Analysis of the Effect of Absolute Silence in the Ratification of Unauthorized Contract with a View of Iranian Law, Jurisprudence, and French Law
The ratification of the unauthorized contract is subject to the owner's will, and the will is the inclination and desire to perform. Understandability is a characteristic of will. Thus, for a will to have legal effects, it needs to be expressed. The same applies to the owner's will to ratify or reject the unauthorized contract, which the civil code has also emphasized and considered positive behavior and action necessary for its ratification or rejection. However, in many cases, we are faced with the owner's silence or omission. Silence can be considered an expression of will not only when accompanied by evidence and clues, but also in the absence of any evidence or clues, and its recognition requires the drawing of criteria. In this article, by analyzing and interpreting texts and content, examining library sources, and looking at objective problems, we support this idea that the owner's mere silence or omission, knowing the conclusion of the contract, and having the opportunity and time to express his opinion about the contract, even if there is no evidence accompanying his silence, can indicate the owner's will to ratify the contract.
تبلیغات
