جایگاه اصل عدم مداخله در امور داخلی کشورها در نظام حقوقی ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
قوانین و مقررات، جلوه مهمی از رویکردهای اساسی دولت نسبت به مسائل گوناگون بین المللی محسوب می شوند. به ویژه آنکه به فراخور موضوع، ممکن است قانون یا مقرره گذاری در یک کشور، جنبه بین المللی بیابد یا اساساً قانون یا مقرره به منظور تعیین راهبردهای اصلی دولت در مواجهه با موضوعات بین المللی وضع شود. در این مقاله، به منظور شناخت رویکرد جمهوری اسلامی ایران به اصل عدم مداخله، جایگاه این اصل در حقوق موضوعه ایران، بررسی می شود. اصول متعدد قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و به ویژه اصول ۱۵۲ و ۱۵۴ آن در ارتباط مستقیم با مفهوم «عدم مداخله» در حقوق بین الملل قرار دارند. عبارات به کاررفته در این اصول از جمله «نفی سلطه جویی و سلطه پذیری»، «خودداری کامل از دخالت در امور داخلی ملت های دیگر» و «حمایت از مبارزه حق طلبانه مستضعفان در برابر مستکبران» نشان دهنده رویکرد فعالانه قانون اساسی نسبت به موضوع مداخله است؛ امری که اگرچه در مواردی با ابهاماتی همراه است، لکن ترسیم کننده رویکردی است که در عین مستقل بودن، همراستا با اصول و قواعد حقوق بین الملل است. حقوق موضوعه ایران در وضع قوانین عادی مرتبط با موضوع اصل عدم مداخله، رویکرد شفافی نداشته و در بیشتر موارد، قانونگذاری در این زمینه جنبه واکنشی داشته است.The Status of the Principle of Non-Intervention in the Internal Affairs of States in the Legal System of Iran
Laws and regulations represent an important aspect of the fundamental approaches of a government towards various international issues. Particularly, depending on the subject, a law or regulation in a country may acquire an international dimension, or the law or regulation may be established to determine the main strategies of the government in dealing with international topics. This article aims to explore the approach of the Islamic Republic of Iran to the principle of non-intervention, examining the position of this principle in Iranian domestic law. Several principles of the Constitution of the Islamic Republic of Iran, especially Articles 152 and 154, are directly related to the concept of "non-intervention" in international law. The phrases used in these principles, such as "denial of domination and subjugation," "complete abstention from interfering in the internal affairs of other nations," and "support for the just struggle of the oppressed against the oppressors," indicate the proactive approach of the Constitution towards the issue of intervention. Although this may be accompanied by ambiguities in some cases, it outlines an approach that, while being independent, is aligned with the principles and rules of international law. Iranian domestic law has not taken a clear approach in enacting ordinary laws related to the principle of non-intervention, and in most cases, legislation in this area has been reactive.
تبلیغات
