بازتاب عشق زمینی در اشعار مهستی گنجوی (مطالعه موردی شکستن تابوهای ادبی در شعر زنانه)
آرشیو
چکیده
مهستی گنجوی ، یکی از شعرای برجسته رباعی سرا در قرن پنجم و ششم هجری است که توانسته در رباعیاتش تصاویری زیبا و روشن در قالب عشق و روابط عاشق و معشوق خلق کند. او در اشعارش با جلوه آفرینی و ایجاد تضادهای رنگارنگ، رابطه ی عاشق و معشوق را به گونه ای بیان می کند که از نظر برخی بزرگان، هیچ کدام از شعرای قدیم نتوانسته اند مانند او با ملاحت و حلاوت سخن بگویند. از آنجایی که اشعار مهستی دارای سبکی ویژه بوده، هدف اصلی این پژوهش نشان دادن ویژگی های زنانه مهستی در رباعیاتش و بررسی جایگاه او به عنوان شاعری پیشرو و نوآور در زمان خود و بررسی سه عنصر اصلی ادبیات غنایی «عشق»، «عاشق» و «معشوق» است. اهمیت این پژوهش در تحلیل بازتاب زنانگی در اشعار مهستی و ارزیابی نقش او در توسعه محتوای عاشقانه در شعر فارسی به چشم می خورد که می تواند به فهم اوضاع اجتماعی، فرهنگی و ادبی آن دوره کمک شایانی کند. این پژوهش به صورت کتابخانه ای و توصیفی بررسی شده است . با بررسی آثار مهستی گنجوی در می یابیم، او شاعری نوگرا و شجاع در دوره سلجوقیان است که با اشعار خلاقانه و آزاداندیشانه اش، به توصیف عشق زمینی و معشوقان متنوع پرداخته و نقش مهمی در غنای محتوای عاشقانه در ادبیات فارسی ایفا کرده است."Reflections of Earthly Love in the Poetry of Mahsati Ganjavi: A Case Study on Breaking Literary Taboos in Women's Poetry"
Mahasti Ganjavi, one of the prominent quatrain poets of the 5th and 6th centuries AH, has managed to create beautiful and vivid images of love and the relationship between the lover and the beloved in her quatrains. In her poetry, she expresses the lover-beloved relationship through the use of vivid imagery and the creation of colorful contrasts, to the extent that some scholars believe none of the ancient poets have been able to speak with the same grace and sweetness as she does. Given that Mahasti's poetry has a unique style, the main objective of this research is to highlight the feminine characteristics in her quatrains and to examine her position as a pioneering and innovative poet of her time, as well as to analyze the three main elements of lyrical literature: "love," "the lover," and "the beloved." The significance of this research lies in analyzing the reflection of femininity in Mahasti's poetry and evaluating her role in the development of romantic content in Persian poetry, which can greatly contribute to understanding the social, cultural, and literary conditions of that era. This research has been conducted in a library-based and descriptive manner. By examining the works of Mahasti Ganjavi, we find that she is a modern and courageous poet of the Seljuk era who, through her creative and free-spirited poetry, describes earthly love and diverse beloveds, playing an important role in enriching the romantic content of Persian literature.
تبلیغات
