بررسی دیدگاه مولوی و سهروردی نسبت به «زبان عبارت و زبان اشارت» در مسیر استکمال انسان
آرشیو
چکیده
با پیدایش تصوف و آموزه های عرفانی، اقبال وتوجه مردم به این تعالیم روز به روز گسترش یافت و عرفا برای کمال انسان مقدمات و مراحلی را مطرح کردند که با سیر آن انسان به معرفت خداوند دست می یابد. با ایجاد تحول و دگرگونی در مبانی عرفان در ادوار مختلف، وجود موانع واختلاف در طرقی که برای استکمال انسان مطرح شد، زبان نیز ویژگی های تازه ای یافت. صوفیه برای تعالیم آموزه های خود به علاقمندان از زبانی خاص که به زبان عرفانی معروف است استفاده کردند، که به دو قسم زبان عبارت و زبان اشارت تقسیم می شود. زبان عبارت زبانی روشن وگویا است که برای تعالیم مبتدیان به کار می رود، زبان اشارت زبانی پیچیده و رمزی است. عرفا در مسیر سلوک خود به حقایق و تجربه هایی دست می یابند که با الفاظ معمولی و زبان روزمره قابل بیان نیست و زبان اشارت بهترین قالب برای این گونه تجربیات است. این پژوهش که به بررسی دیدگاه مولوی و سهروردی نسبت به زبان در مسیر کمال انسان پرداخته است، نشان دهنده به کارگیری هردو گونه زبان عبارت و زبان اشارت در آثار مولوی است. در مقابل سهروردی بیشتر از زبان اشارت سود جسته و تعالیم خود را در قالب زبان اشارت مطرح کرده است.Examining Molavi and Sohrevardi's views on "expression language and gesture language" in the path of human perfection
With the emergence of Sufism and mystical teachings, people's interest and attention to these teachings expanded day by day, and the mystics put forward the prerequisites and steps for the perfection of man, through which man attains the knowledge of God. With the development and transformation in the foundations of mysticism in different eras, the existence of obstacles and differences in the ways that were proposed for human perfection, the language also found new features. The Sufis used a special language known as mystical language to teach their teachings to those interested, which is divided into two types: the language of expressions and the language of gestures. Expression language is a clear and expressive language that is used for teaching beginners, sign language is a complex and secret language. On the way of their conduct, mystics reach truths and experiences that cannot be expressed with ordinary words and everyday language, and the language of gestures is the best format for such experiences. This research, which examines Molavi and Suhrvardi's views on language in the path of human perfection, shows the use of both expressive and gestural language in Molavi's works. On the other hand, Suhravardi has benefited more from sign language and has presented his teachings in the form of sign language.
تبلیغات
