بررسی نقش اخوان المسلمین در جنگ داخلی لیبی (پس از انقلاب ۲۰۱۱ تا 2024)
آرشیو
چکیده
تحولات سیاسی و اجتماعی و اعتراضات مردم در کشورهای شمال آفریقا که از تونس آغاز شد و بلافاصله به کشورهای همسایه سرایت نمود، در لیبی نیز موجد تحولات شتابان در حوزه سیاسی شد. این اعتراضات مدنی اگرچه منجر به سقوط حکومت معمر قذافی گردید اما به همان ختم نشد و پس از سقوط معمر قذافی در سال 2011 ، این کشور وارد دوره ای از آشوب سیاسی و درگیری های مسلحانه شد. در این میان، اخوان المسلمین به عنوان یکی از بازیگران کلیدی در سیاست و جامعه لیبی ظاهر شد. در دوران پساقذافی، اخوان المسلمین از یکسو بخاطر فقدان قدرت ملی متمرکز و از سوی دیگر، کسب حمایت های خارجی، به خصوص دولت های قطر و ترکیه، بهره برداری کرد و نفوذ سیاسی خود را با تاسیس حزب عدالت و سازندگی گسترش داد. اخوان المسلمین با حمایت های نظامی ترکیه از این گروه در موج دوم درگیری هایی که در سال 2014 اتفاق افتاد به طور علنی از دولت وفاق ملی حمایت کرد . در مقابل، ارتش ملی لیبی به رهبری خلیفه حفتر، با پشتیبانی کشورهای مخالف اخوان مانند امارات، مصر و عربستان، این گروه را هدف حملات سیاسی و نظامی قرار داد. سوال اصلی پژوهش این است که آیا اخوان المسلمین در رسیدن به اهداف خود در دوره بحران پساقذافی لیبی چه عملکردی داشته است؟ برای پاسخ به این پرسش درصدد بررسی پیشینه اخوان المسلمین در لیبی و اقدامات آن در دوره های مختلف حکام لیبی برخواهیم آمد که باتوجه به اقدامات سیاسی و نظامی خود و با داشتن حمایت کشور ترکیه در سال های اخیر و به خصوص پس از توافق آتش بس 2020، نفوذ اخوان المسلمین در لیبی کاهش یافته است. کاهش حمایت های خارجی، تغییرات در محیط سیاسی لیبی، و انتقادات داخلی از رویکردهای ایدئولوژیک این گروه، باعث شده تا اخوان به عنوان یک نیروی تأثیرگذار اما محدود باقی بماند. در این پژوهش، روش گردآوری مطالب به صورت استفاده از منابع مکتوب اعم از کتب ، مقالات، اسناد و داده های اینترنتی است.Examining the Role of the Muslim Brotherhood in the Libyan Civil War After the 2011 Revolution
The political and social unrest that began with protests in Tunisia and quickly spread across North Africa also brought about rapid changes in Libya’s political landscape. Although these protests resulted in the overthrow of Muammar Gaddafi’s regime in 2011, the chaos did not end there. Libya descended into a period of political instability and armed conflict. During this turbulent time, the Muslim Brotherhood emerged as one of the key political and social actors. In the post-Gaddafi era, the Brotherhood exploited the absence of a strong centralized authority and benefited from foreign support, particularly from Qatar and Turkey. They expanded their influence by establishing the Justice and Construction Party, which initially achieved success in early elections. However, competition with nationalist and secular forces curtailed its political gains. With Turkish military backing, the Muslim Brotherhood openly supported the Government of National Accord during the second wave of conflict in 2014. Conversely, the Libyan National Army (LNA), led by Khalifa Haftar and supported by regional states opposed to the Brotherhood—such as the UAE, Egypt, and Saudi Arabia—targeted the group through both political and military means, intensifying the conflict.
تبلیغات
