تعیین امام و صدور نصّ از سوی خداوند بر نصب جانشین رسول خدا(ص)از مسائل چالشی و بحث انگیز میان مسلمانان می باشد. در بین فرق مختلف اسلامی، تنها متکلمان امامیّه هستند که معتقدند علی(ع) هم با نصّ جلیّ و هم با نصّ خفیّ به عنوان جانشین بلافصل رسول خدا(ص) تعیین شده است. مقاله حاضر با تکیه بر منابع کتابخانه ای به روش توصیفی مقایسه ای در مقام پاسخ به این پرسش است که دو فرقه امامیّه و زیدیّه از چه وجوه اشتراک و افتراقی در تبیین نظریه نصّ برخوردارند؟ نتایج پژوهش انجام شده نشان می دهد که امامیّه نظریه نصّ جلیّ را در تعیین نصب امام توسط پیامبر یا امام پیشین پذیرفته اند، ولی زیدیّه قائل به تفصیل بوده، نصّ خفیّ را در امامت علی(ع) و نصّ جلیّ را در مورد امامت حسنین(ع) مشروع دانسته، و بعد از حسنین(ع) معتقد به فقدان نصّ بوده، شرائطی چون قیام و فاطمی بودن و... را راه تعیین و نصب امام می دانند.