بررسی رابطه میان ویژگی های کالبدی، معنایی و عملکردی فضای باز مجموعه های مسکونی و نقش آن در طراحی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
امروزه تقریباً کسانی که در مراکز شهری زندگی می کنند به طور غریزی فقدان چیزی را در زندگی خود احساس می کنند. این احساس مستقیماً به خاطر ایجاد محیطی مصنوعی است که تا سرحد امکان طبیعت از آن حذف شده است. فضای مطلوب، جاذب و افراد را به درون فضا دعوت می کند. رابطه متقابل اجتماعی برای پاسخ به نیازهای انسان به پیوندجویی و احساس تعلق به مکان یک ضرورت است. در صورت نادیده انگاشتن معیارهای فضای مناسب از دید کاربران، نقش اصلی فضا که نشأت گرفته از حضور افراد در آن است از بین می رود. دقت و بازنگری در رابطه انسان و فضا می تواند به راهکارهای ارتقای کیفیت این رابطه منجر شود. فضای باز در مجتمع های مسکونی بیرونی ترین فضای خانه ها و مفصل ارتباط با فضای شهری است و به لحاظ کاربری به عنوان بخشی بیرونی به حساب می آید و به نوعی محفل شکل گیری فعالیت های بازتر و مشترک است. امروز مجموعه فضاهای باز در مجتمع های مسکونی به فضاهای بسته و محدود بالکن ها محدود شده اند. ضرورت این تحقیق به ضعف مبانی نظری در زمینه اقدامات صورت پذیرفته درخصوص متناسب سازی محیط برای تعاملات در فضاهای مسکونی در ایران باز می گردد که منجر به برخوردی ساده اندیشانه با موضوع شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه میان ویژگی های کالبدی، معنایی و عملکردی فضای بازمجموعه های مسکونی و نقش آن در طراحی است. روش پژوهش پیمایشی و پرسش نامه محور است و جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه ساکنان ده مجتمع مسکونی منتخب تهران می باشد. پس از دسته بندی و گزینش نمونه های موردی، اقدام به تهیه پرسش نامه و جمع آوری داده ها گردید. طبق نتایج به دست آمده سازمان فضایی مناسب می تواند به سطح مناسبی از ارتباطات منتج شود. همچنین آمارها نشان می دهد عوامل کالبدی بیشترین تأثیر و عوامل عملکردی کم ترین تأثیر را در مقایسه با سایر عوامل در افزایش تعاملات اجتماعی ساکنین مجموعه های مسکونی داشتند.اهداف پژوهش:بررسی مؤلفه های تأثیرگذار بر تعاملات اجتماعی در ساختمان های مسکونی بلندمرتبه.افزایش تعامل اجتماعی در مجتمع های مسکونی.سؤالات پژوهش:چه مؤلفه های محیطی در مجتمع های مسکونی امکان تعاملات اجتماعی ساکنین را فراهم می کند؟عوامل تقویت کننده تعلاملات اجتماعی در مجتمع های مسکونی چیست؟Functional Characteristics of Open Spaces in Residential Complexes and Their Role in Design
In contemporary urban environments, individuals residing in city centers often experience an intrinsic sense of deficiency in their lives. This sentiment arises directly from the creation of artificial environments that have systematically removed natural elements. An ideal space is one that is inviting, drawing individuals into its embrace. The necessity for reciprocal social interaction is paramount to fulfill human needs for connection and a sense of belonging to a place. Neglecting the criteria for suitable spaces from the users' perspective undermines the primary function of these spaces, which is rooted in human presence. Careful examination and reconsideration of the relationship between humans and their spatial environments can yield strategies to enhance the quality of this relationship. Open spaces within residential complexes serve as the outermost areas of homes and act as critical junctions connecting residents to urban settings. Functionally, these spaces are considered external components and serve as venues for fostering more open and communal activities. However, today, the availability of open spaces in residential complexes has been largely restricted to enclosed and limited balcony areas.The impetus for this research stems from a deficiency in theoretical foundations regarding measures taken to adapt residential environments for social interactions in Iran, which has led to a simplistic approach to this issue. The objective of this study is to investigate the relationship between the physical, semantic, and functional characteristics of open spaces in residential complexes and their implications for design. The research methodology is survey-based, utilizing questionnaires administered to residents of ten selected residential complexes in Tehran. Following the classification and selection of case studies, questionnaires were developed, and data were collected. The findings indicate that effective spatial organization can facilitate meaningful communication among residents. Furthermore, statistical analyses reveal that physical factors exert the most significant influence on social interactions, while functional factors have a comparatively lesser impact.Research Aims:To examine the components influencing social interactions within high-rise residential buildings.To enhance social interaction within residential complexes.Research Questions:What environmental components within residential complexes facilitate social interactions among residents?What factors reinforce social interactions in residential complexes?
تبلیغات
