پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سبک های فرزندپروری ادراک شده و سبک های دلبستگی در پیش بینی صمیمیت زناشویی زنان متأهل انجام شده است. طرح پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. به این منظور، 288 نفر از جامعه زنان متأهل طلبه حوزه علمیه قم در سال تحصیلی 1396-1397 به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به پرسش نامه های سبک های فرزندپروری یانگ (YPI)، سبک های دلبستگی کولینز و رید (AAS)و صمیمیت زناشویی اولیاء پاسخ دادند. در تحلیل داده ها، از آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که بین سبک های فرزندپروری ادراک شده خودگردانی و عملکرد مختل، گوش به زنگی و بازداری و سبک دلبستگی ایمن با صمیمیت زناشویی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین سبک های فرزندپروری بریدگی و طرد، محدودیت های مختل و سبک دلبستگی اضطرابی با صمیمیت زناشویی، رابطه منفی و معنادار برقرار است. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام بیانگر آن است که سبک فرزندپروری ادراک شده محدودیت های مختل، گوش به زنگی و بازداری و نیز سبک دلبستگی اضطرابی در مجموع 31 درصد از واریانس صمیمیت زناشویی را پیش بینی می کنند. این یافته ها به خوبی نقش مهم سبک های فرزندپروری ادراک شده و سبک های دلبستگی در پیش بینی صمیمیت زناشویی را نشان می دهد و می تواند اطلاعات مناسبی را به مشاوران و روان شناسان خانواده ارائه کند.
