بررسی رابطه اعتیاد به کار و فرسودگی شغلی با نقش میانجی سرمایه روان شناختی در کارکنان صنعت پزشکی
آرشیو
چکیده
مقدمه: در بیمارستان ها، کلینیک های تخصصی، و درمانگاه های عمومی که از صنایع پایه و برترِ صنعت خدماتی محسوب می شوند، کارکنان به دلیل شرایط کاری در معرضِ فرسودگی شغلی قرار دارند. این امر به ویژه، در بیمارستان های روانی تشدید می شود. زیرا درمان در این مکان ها مستلزم ارتباط و درگیری مداوم با مددجویان و بیماران می باشد که نیازمندِ انجامِ کارِ بیشتر از ساعات موظفی است که گرایش به اعتیادِ به کار را تقویت می کند. با توجه به گستردگی بخش درمان در کشور و افزایش کارکنان این بخش، انجام چنین پژوهش هایی حایز اهمیت فراوان است. هدف پژوهش حاضر این است که با تمرکز بر کارکنان صنعت پزشکی، رابطه اعتیاد به کار با فرسودگی شغلی را با نقش میانجی سرمایه روانشناختی مورد بررسی قرار دهد.روش: این پژوهش از نوع کمی است که با استفاده از روش پیمایشی انجام می شود. جامعه آماری، مددکاران و کادرِ درمان بیمارستان روان پزشکی ابن سینای مشهد است که اندازه آن، 420 نفر است. از این جامعه، 201 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های فرسودگی شغلی ماسلاچ (2001)، سرمایه روان شناختی لوتانز (2007) و اعتیاد به کار اسپنس و رابینز (1992) استفاده شده است. این پرسشنامه ها در تحقیقات پیشین تعیین اعتبار شده و در شرایط جامعه ایران مورد استفاده قرار گرفته اند. به علاوه، پایایی آنها با استفاده از همسانی درونی به روش آلفا کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت که ضریب آن برای فرسودگی شغلی 82/0، اعتیاد به کار 80/0، و سرمایه روانشناختی 74/0 بود. بودند. جهت بررسی روابط متغیرهای تحقیق از مدل سازی معادله ساختاری با نرم افزار Amos استفاده شد.یافته ها: براساس یافته های تحقیق، رابطه مثبت و معناداری بین اعتیاد به کار و سرمایه روانشناختی با ضریب 75/0 وجود دارد. داده ها همچنین نشان می دهند، رابطه منفی و معناداری بین اعتیاد به کار و فرسودگی شغلی با ضریب 32/0- وجود دارد. به علاوه، متغیر سرمایه روان شناختی به صورت منفی و معناداری بر فرسودگی شغلی با ضریب 59/0- تاثیر می گذارد. با توجه به سه ضریب تأثیر در مدل، متغیرهای سرمایه روان شناختی و اعتیاد به کار قادر هستند، 72/0 واریانس فرسودگی شغلی را تبیین کنند.نتیجه گیری: با استناد به یافته های تحقیق، نتیجه گیری این پژوهش این است اعتیاد به کار و سرمایه روانشناختی به تقلیلِ فرسودگی شغلی منجر می شوند. خصلتِ اعتیاد به کار در بیمارستان ها از یک سو و تقویتِ سرمایه روانی که با حمایت مدیران محقق می شود می توانند فرسودگی شغلی را بهبود بخشند.Relationship between Workaholism and Occupational Burnout with the Mediating Role of Psychological Capital among Healthcare Industry Employees
Introduction: Employees in hospitals and polyclinics, which are considered basic and superior industries of the service industry, are widely exposed to burnout due to demanding work conditions. This is especially exacerbated in psychiatric hospitals. Because treatment in these centers requires continuous contact and engagement with many clients and patients, which necessitates working more than the required hours. As a result, it strengthens the tendency towards work addiction. Considering the enlargement of the healthcare sector in the country and the growth in the number of employees in this sector, conducting such research is greatly important. Therefore, the present study attempts to examine the relationship between workaholism and occupational burnout, focusing on the mediating role of psychological capital among employees in the healthcare industry. Method: This is quantitative research that was carried out using the survey method. The population of the study includes all social workers and medical staff at Ibn Sina Psychiatric Hospital in Mashhad, totaling 420 participants. A simple random sampling method was employed to select a sample size of 201 individuals as the sample size. Data were collected using the Maslach Burnout Inventory (2001), Luthans' Psychological Capital Questionnaire (2007), and the Spence and Robbins Workaholism Scale (1992). The validity of these research instruments in Iran has been proven in previous research. Moreover, their reliabilities were established through internal consistency by means of Cronbach's alpha coefficient. The values for burnout, workaholism, and psychological capital were.82,.80, and.74 respectively. Descriptive data were analyzed using SPSS software and the relationships between research variables were examined through structural equation modeling (SEM) using Amos software. Findings: Based on the research findings, there is a positive and significant relationship between workaholism and psychological capital with a coefficient of 0.75. The results also indicate that there is a negative and significant relationship between workaholism and burnout with a coefficient of -0.32. Furthermore, the psychological capital negatively and significantly impacts burnout with a coefficient of -0.59. According to the coefficients in the model, the psychological capital and workaholism variables can explain 0.72 of the variance in burnout among the social workers and medical staff. Conclusion: Special job conditions cause hospital employees to experience burnout. The consequences of this can be detrimental to human resources. Based on the research findings, this study concludes that workaholism and psychological capital contribute to a decrease in burnout. The nature of workaholism in hospitals and the psychological capital that is strengthened through the support of managers can alleviate job burnout among the personnel of healthcare industry.
تبلیغات
