تحلیل چند معیاره برای ارزیابی کشت پایدار زیتون در سطح منطقه: کاربرد مدل TOPSIS
آرشیو
چکیده
رشد سریع جمعیت و انقلاب صنعتی منجر به افزایش تقاضا برای روغن زیتون شده است. از سوی دیگر، هزینه واردات روغن زیتون و تولید کمتر زیتون، دولت را مجبور به توسعه تولید زیتون از طریق طرح داخلی سازی زیتون کرده است. برخی از عوامل اقتصادی، محیطی، عمومی و خصوصی بر بومی سازی کشت زیتون تأثیر می گذارد. بنابراین، این معیارها با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای این منظور از مدل TOPSIS برای ارزیابی این معیارها استفاده شد. هفتاد و سه درصد از نمونه (372) نشان دادند که سازگاری موفقیت آمیز بوده است. نتایج نشان داد که تخصیص زمین، افزایش درآمد و بهبود اشتغال مهمترین عوامل بوده و در عین حال صنایع متحول کننده و فرصت های اعتباری از عوامل کمتری برای سازگاری تولید زیتون هستند. علاوه بر این، نتایج مدل می تواند توسط سیاست گذاران به عنوان ابزاری پیش نیاز برای توسعه تولید زیتون در مناطق جدید برای کاهش هزینه های فرصت سیاست گذاری و کاهش وابستگی به واردات روغن زیتون مورد استفاده قرار گیرد.A multi-criteria analysis to assess sustainable olive cultivation at the regional level: an application of the TOPSIS model
Rapid population growth and the industrial revolution have led to an increase in the demand for olive oil. On the other hand, the cost of olive oil imports and the less production of olive has forced the government to develop olive production through an olive localization project. Some economic, environmental, public, and private factors influence the localization of olive cultivation. Therefore, these criteria were evaluated using multi-criteria decision-making (MCDM) techniques. For this purpose, the TOPSIS model was applied to evaluate these criteria. Seventy-three percent of the sample (372) indicated that adaptation was successful. The results showed that land allocation, increase in income and improvement in employment were the most important factors, at the same time transforming industries and credit opportunities were less important factors for the adaptation of the olive production. In addition, the results of the model can be used by policy makers as a prerequisite tool for the development of olive production in new regions to reduce policy opportunity costs and reduce dependence on olive oil imports.
تبلیغات
