تحلیل صورتگرایانه دعای شانزدهم صحیفه سجادیه
آرشیو
چکیده
صورت گرایی رویکردی زبان شناسانه است که به جست وجوی عناصر زیبایی اثر ادبی در لابه-لای صورت آن می پردازد و با هدف کشف ادبیّت و راز آن، خصیصه های درونی و ذاتی یک اثر ادبی را از قبیل ویژگی های دس توری، وزن، آهنگ و امثال آن ها مورد تحلیل و ارزیابی قرار می دهد. پژوهش حاضر با تکیه بر مبانی و اصول مورد توجّه صورتگرایان و با روش توصیفی – تحلیلی، دعای شانزدهم صحیفه سجادیه را که یکی از دل انگیزترین مناجات های امام سجاد (ع) با خداوند متعال است و توجه به فرم و شکل ادبی آن با توجه به معانی موجود در آن در خور بررسی است، در سه حیطه؛ آوایی، واژگانی و نحوی مورد بررسی قرار داده است و به این نتایج دست یافت که امام سجاد (ع) در بخش آوایی با تکرار صامتها و مصوتهای هماهنگ با معنا و آواهای حاصل از سجع در پایان فقرات، دعای خویش را آهنگین و متوازن ساخته است. در سطح واژگانی امام(ع) با دقت در گزینش واژگان و با هم آیی واژگان از طریق تناسب و تضاد و ارتباط معنایی میان آنها سبب انسجام و خلق توازن و افزایش میزان ادبیت دعا گشته است و با تکرار ساخت های نحوی مشترک و ضمایر مخاطب و متکلم و تکرار منادا در سطح نحوی، سبب توازن نحوی گشته و معانی مورد نظرش را به بهترین شکل به مخاطب منتقل کرده است.Formalistic analysis of the Sixteenth Prayer of Sahifa Sajjadieh
The Formalism is a linguistic approach that seeks out the aesthetic elements of a literary work and analyzed and evaluated with the aim of discovering literature and its secret, intrinsic and intrinsic features of a literary work, such as its decorative features,Weight, song, and the like of them. This research is based on the principles and considerations of formalists And by analytical method, the sixteenth prayer of the Sahifa Sajjadieh, One of the most pleasing prayers of Imam Sajjad is with God Almighty and attention to its literary form is worth considering according to the meanings in it,examines phonetics, vocabulary, and syntax in three areas and achieved these results That Imam Sajjad in the phonetic section has made his prayers melodic and balanced By repeating the consonants and vowels in harmony with the meaning and sounds of the syllable at the end of the syllable. At the lexical level of Imam has led to coherence and balance and increased the literacy of prayer with accuracy in the choice of words and with all the words through fit and conflict and semantic connection between them and at the syntactic level by repeating common syntactic structures and the pronouns of the addressee and the speaker and repeat of addressing has caused a syntactic balance and it conveys the desired meanings to the audience in the best way
تبلیغات
