دلایل موافقت اعضای دائم شورای امنیت با شکل گیری منطقه پرواز ممنوع در کردستان عراق (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ایجاد مناطق پرواز ممنوع در چند دهه گذشته یکی از مسائل مهم سیاسی و ژئوپلیتکی در میان رویدادهای مختلف جهان بوده است؛ چرا که سلسله ای از تغییرات و رویدادهای دیگر را به دنبال دارد. از جمله رخدادهای تاریخی مهم در منطقه خاورمیانه که موجبات تحولات را در این منطقه رقم زد، ایجاد منطقه پرواز ممنوع در کردستان عراق بوده است؛ رویدادی که مقدمه ای بر تشکیل حکومت اقلیم کردستان شد و زمینه اولین تجربه زمامداری کردها را که رسمیت بین المللی و ماهیت دوژور داشته باشد فراهم کرد. از این رو، در این مقاله با مرور تجارب مختلف منطقه پرواز ممنوع در کشورهای مختلف در سطح جهانی از جمله یوگسلاوی سابق و کشور لیبی و همچنین دلایل به هنجار برای ایجاد این مناطق به لحاظ حقوقی، تلاش شده تا پرتوی بر بُعد هستی شناسانه و بنیادین مسئله از دیدگاه امنیت انرژی و امنیت اسرائیل افکنده شود. نویسندگان با مرور هر آنچه از این حیث در طول تاریخ معاصر رخ داده است، با تأکید بر مؤلفه هایی همچون انباشت قدرت، نزدیکی جغرافیایی، قابلیت تهاجمی و نیات تهاجمی، به کنکاش این مسئله پرداخته اند. از این رو، در این مقاله این پرسش طرح شده است که دلایل موافقت اعضای دائم شورای امنیت با ایجاد منطقه پرواز ممنوع در کردستان عراق چه بوده است؟ در پاسخ به این پرسش با روش توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از نظریه موازنه تهدید، به صورت بندی این فرضیه پرداخته شده است که تهدیدات عراق علیه امنیت انرژی غرب که در حمله به کویت تجلی یافت و توانست 25 درصد نفت جهان را در دست بگیرد و همچنین تهدیدات این کشور علیه اسرائیل در سال های 1352/1973 و 1370/1991 از زمینه های اتفاق نظر و توافق میان اعضای دائم شورای امنیت برای ایجاد منطقه پرواز ممنوع در کردستان عراق بوده است.The reasons for the approval of the permanent members of the Security Council for the establishment of a no-fly zone in Iraqi Kurdistan
The establishment of no-fly zones in recent decades has been one of the significant political and geopolitical issues in various global events, as it has triggered a series of changes and other developments. Among the important events in the Middle East that have brought about transformations in the region was the creation of a no-fly zone in Iraqi Kurdistan. This event served as a prelude to the establishment of the Kurdistan Regional Government, paving the way for the Kurds' first experience of governance with international recognition and de jure status. In this article, by reviewing the various experiences of no-fly zones in different countries worldwide —such as in the former Yugoslavia and Libya— and the normative reasons cited for the establishment of such zones from a legal perspective, an effort is made to shed light on the ontological and fundamental dimensions of the issue from the perspective of energy security and Israel’s security. The authors, by examining historical developments in this regard, with an emphasis on factors such as power accumulation, geographical proximity, offensive capabilities, and aggressive intentions, explore this issue in depth. Thus, this article poses the following question: What were the reasons and motivations behind the agreement of the permanent members of the Security Council to establish a no-fly zone? In response to this question, using a descriptive-analytical method and the theory of balance of threat, the hypothesis is formulated that Iraq's threats to Western energy security— manifested in its invasion of Kuwait, which allowed it to control 25% of the world's oil— and the country's threats against Israel in the years 1973 and 1991 were among the factors leading to consensus and agreement among the permanent members of the Security Council for the establishment of a no-fly zone in Iraqi Kurdistan.
تبلیغات
