ضرورت بازتصحیح دیوان مجیرالدین بیلقانی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مجیرالدین بیلقانی (متوفی: 586 ه ) از شاعران معروف قرن ششم و از برجسته ترین سرایندگان مکتب ارّان در شعر فارسی است که به نسبت معاصران خویش، اشعاری ساده و روان سروده است. تنها چاپ از دیوان اشعار او را محمد آبادی باویل، به عنوان رساله دکتری خویش در سال 1353 و زیر نظر مهدی محقق، مظاهر مصفا و احمد مهدوی دامغانی انجام داد که در سال ۱۳۵۸ در تبریز منتشر شد. این چاپ به دلیل فضل تقدّم در جای خود ارزشمند است، اما بررسی های انجام گرفته نشان می دهد که کاستی هایی در آن راه یافته است تا جایی که امروزه با پیداشدن نسخه های جدید که مصحح پیشین بدان ها دسترسی نداشته، امکان بازتصحیح این دیوان فراهم شده است. این پژوهش، پس از انجام بازتصحیح انتقادی دیوان مجیرالدین براساس بیش از ۳۰ نسخه خطی، با هدف برجسته کردن کاستی های چاپ پیشین و با استفاده از منابع کتابخانه ای، به شیوه تحلیلی _ توصیفی نگاشته شده است. جایگاه شاعران حوزه ارّان در شعر فارسی، همچنین بایستگی مطالعه درباره اشعار مجیرالدین، اهمیت و ضرورت تحقیق را نمایان می کند و نتیجه کلی آن، مشخص کردن کاستی های چاپ پیشین دیوان مجیرالدین و بیان ضرورت بازتصحیح آن است. براساس دستاورد این پژوهش، انتساب سروده های دیگر شاعران به مجیرالدین، گزارش نکردن پاره ای از اشعار او، ضبط برخی اشعار به دو شکل جداگانه، بدخوانی، به گزینی های نادرست و تعلیقات نادرست یا نارسا عمده ترین کاستی های تصحیح پیشین به شمار می رود.The Necessity of Re-Editing Mojir al-Din Baylaqani’s Divan (Collection Works)
Mojir al-Din Baylaqani (d. 586 AH) is a renowned poet of the 6th century and a prominent figure of the Arranian school in Persian poetry. He is renowned for his deceptively simple yet fluent verses compared to his contemporaries. The only existing edition of his Divan (collected works) was prepared by Mohammad Abadi Bavail as a doctoral dissertation in 1974 under the supervision of Mehdi Mohaghegh, Mazaher Mosaffa, and Ahmad Mahdavi Damghani and was subsequently published in Tabriz in 1979. While this pioneering edition holds historical value, subsequent reviews have revealed its deficiencies. The recent discovery of new manuscript sources that were unavailable to the previous editor presents an opportunity for a revised, more comprehensive edition. This study, undertaken through a critical re-editing of Mojir al-Din's Divan based on over 30 manuscript copies and employing a descriptive-analytical methodology using library resources, aimed to highlight the shortcomings of the existing edition. The significance of poets from Arran Region in the Persian literary canon, coupled with the necessity of a deeper scholarly engagement with Mojir al-Din's poems, underscored the importance of this research. The overall conclusion pointed to the inadequacies of the previous edition and the pressing need for its re-editing. According to the findings, the primary deficiencies of the prior edition included the erroneous attribution of other poets' works to Mojir al-Din, omission of some of his poems, inconsistencies in the transcription of certain poems, misreadings, incorrect selections, and inadequate or inaccurate annotations.
تبلیغات
