از هویت تاریخی تا هویت فرهنگی؛ نگاهی به چگونگی روایت شهر در فیلم طهران تهران از منظر تصویرشناسی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شهر به عنوان یک اصطلاح اجتماعی در شکل گیری فرهنگ، تاریخ و هویت مردم آن نقش بسزایی را ایفا می کند و به سبب همین کارکرد قابلیت تبدیل شدن به موضوع آثار سینمایی و داستان را دارد. در آثار سینمایی، شهر یا به صورت یک عنصر تاریخی مورد توجه است و سعی بر آن است تا روایتی از گذشته تاریخی آن ارائه شود یا به صورت یک عنصر فرهنگی مورد توجه قرار گرفته است که در این حالت شهر ماهیتی انسانی به خود می گیرد و در مرکز روایت است و حتی گاهی یکی از راویان داستان نیز می شود. پژوهش حاضر به شیوه توصیفی – تحلیلی و با بهره گیری از روش تصویرشناسی انجام گرفته است. در این پژوهش با نگاه به فیلم طهران تهران ساخته داریوش مهرجویی و مهدی کرم پور تلاش شده است تا چگونگی بازنمایی شهر در دو وجه تاریخی و فرهنگی بر اساس المان های به کارگرفته شده، تبیین شود. در این فیلم نخست تهران از زاویه تاریخی و حیات تاریخی آن به مخاطب معرفی می شود که در این حالت در جایگاه «من» تاریخی است تا هویت تاریخی گذشته را برای مخاطبان سالمند خود بازنمایی کند و یادآور خاطرات گذشته طهران باشد. در بخش دوم روایت، شهر تهران به عنوان هسته روایت مورد توجه قرار گرفته و تهران به عنوان «دیگری» برای گروهی از جوانان در نظر گرفته می شود که در تقابل با نسل گذشته خود قرار گرفته اند. در این حالت شهر تبدیل به راوی اصلی حوادث و مشکلات نسل جوان می شود.From Historical Identity to Cultural Identity: An Examination of the Narration of the City in the Film “Tehran Tehran” from the Perspective of Imagology
The city as a social term, plays a significant role in shaping the culture, history, and identity of its inhabitants. Due to this function, it has the potential to become the subject of cinematic and literary works. In cinematic works, the city is either considered a historical element, with efforts made to present a narrative of its historical past or as a cultural element, where the city takes on a human-like essence, becoming central to the narrative and sometimes even one of the story narrators. In the present study, the narration of the city in the film “Tehran Tehran”, directed by Dariush Mehrjui and Mehdi Karampour, is examined from the perspective of imagology. In the film, Tehran is first introduced to the audience from a historical perspective, portraying its historical life and positioning it as the historical “Self” to reflect the past historical identity for its elderly audience and to remind them of Tehran’s memories. In the second part of the narrative, the city of Tehran is considered the core of the narrative, viewed as the “Other” for a group of young people who are in contrast with the previous generation. In this scenario, the city becomes the main narrator of the events and issues faced by the younger generation.
تبلیغات
