رابطه بین کنترل عواطف با سازگاری زناشویی: نقش واسطه ای صمیمیت زوجین (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش واسطه ای صمیمیت زناشویی در ارتباط بین کنترل عواطف با سازگاری زناشویی بود. طرح پژوهش حاضر همبستگی از نوع الگویابی تحلیل مسیر و نمونه موردنظر شامل 220 زوج بود که به صورت پیمایش اینترنتی و روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه کنترل عواطف ویلیامز و همکاران(1997)، پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر(1976) و پرسشنامه تامپسون و واکر (1989) بود. داده های گردآوری شده به روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار AMOS تحلیل شد. نتایج نشان داد کنترل عواطف اثر غیرمستقیم به واسطه ی صمیمیت زناشویی بر سازگاری زناشویی زوجین دارد. زوجینی که توانایی خوبی در کنترل عواطف دارند، تعاملات صمیمانه مطلوب تر و صمیمیت بیشتری را در رابطه تجربه می کنند، این امر موجب می گردد همسران در مواقع بحرانی بهتر بتوانند شرایط را تحمل کنند و قدرت انطباق بیشتری از خود نشان دهند، یعنی به واسطه صمیمیت ایجاد شده در رابطه سازگاری زناشویی نیز افزایش می یابد. در تدوین مداخلات روان شناختی برای افزایش سازگاری زناشویی باید به نقش عوامل تاثیرگذار از جمله کنترل عواطف و صمیمیت، توجه ویژه مبذول شود.Relationships between affective control with marital adjustment: the mediating role of marital intimacy
This study aims to examine the mediating effect of marital intimacy on the association between Affective control and marital adjustment. The study employs a correlation-based approach utilizing path analysis modelling. The population being studied consisted of all married individuals residing in Karaj city. A total of 220 couples were chosen as research participants through an internet survey employing the convenience sampling method. The data were obtained utilizing three questionnaires: the Affective Control Scale (Williams et al., 1997), the Dyadic Adjustment Scale (Spanier, 1976), and the Marital Intimacy Scale (Thompson & Walker, 1989). The data was analyzed using the path analysis method with the assistance of AMOS software. The study's findings suggest an indirect relationship between the regulation of emotions and the level of marital adjustment in couples. This relationship is mediated by marital intimacy, as evidenced by the significant beta coefficient of -0.26 (p = 0.001). Furthermore, the study demonstrated the significant impact of affect control (β=-0.39, P=0.001) and marital intimacy (β=0.61, P=0.001) on marital adjustment. Couples that demonstrated emotional regulation skills had heightened levels of intimacy in their relationship, leading to increased frequency and quality of intimate interactions. That is, the heightened level of intimacy contributed to the improvement of marital adjustment. When developing psychological interventions to enhance marital adjustment, it is crucial to consider significant elements, including affective control and intimacy.
تبلیغات
