تحلیل ایدئولوژی چپ مارکسیستی در آثار داستانی به آذین (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مسئله اصلی نوشتار پیش رو تحلیل گفتمان چپ مارکسیستی در داستان های محمود اعتمادزاده (به آذین) از اولین مجموعه داستان او با عنوان پراکنده (۱۳۲۳) تا نمایشنامه کاوه (۱۳۵۵) که تا انقلاب ۱۳۵۷ را شامل می شود. نویسندگان مقاله برآنند تا نشان دهند به آذین به عنوان نویسنده ای که زمانی عضو حزب توده بوده، چطور با نوشتن داستان هایی واقع گرا یا نمادین علیه گفتمان حکومت موضع می گیرد و تلاش می کند گفتمان موردقبول خودش را بازتاب دهد. به علاوه، این بررسی تاریخی، گذار نویسنده را از ابتدای عضویت در حزب تا شکست آنها در آینه آثارش نشان خواهد داد. برای بررسی از روش تحلیل گفتمان لاکلا و موفه، با تأکید بر دال های مرکزی و شناور در هر داستان استفاده شده است. براساس نتایج به دست آمده، به آذین به عنوان یک نویسنده متعهد به آرمان های حزبی چپ گرایانه، درصدد انعکاس گفتمان چپ مارکسیستی و برتری دادن آن در برابر گفتمان امپریالیسم غرب بوده است. باور او به هنر متعهد مانع از این شده که اصول داستان نویسی را کاملاً رعایت کند و اغلب داستان هایش در این زمینه در خدمت انعکاس ایدئولوژی چپ نوشته شده است.Left in the mirror works by Behazin (Analysis of Marxist Left Ideology in Behazin Fictional Works)
The main issue of the present article is to study the left discourse of Marxist in Behazin's stories from his first collection of short stories Scattered (1944) to the revolution of 1979, which ends with the play Kaveh (1977). The authors intend to show how Behazin, as a writer who joined the Tudeh party whereas is against the government's accepted discourse, takes a stand against the government's discourse by writing real or symbolic stories and tries to reflect his own accepted discourse. In addition, this historical review will show the author's transition from the beginning of his membership in the party to their defeat in the mirror of his works. Laclau and mouffe’s discourse analysis method is used to analyze the discourse of mentioned stories, with an emphasis on the central and floating signifiers in each story. This research concluded that Behazin, as a writer committed to party and generally leftist ideals, from the beginning of his fiction writing, when he had just become a member of the Tudeh Party until 1979, tries to reflect the left discourse and hegemony against the discourse of western imperialism. Her belief in committed art has prevented her from fully following the principles of fiction writing, and most of her stories in this context have been written in the service of reflecting Leftist ideology.
تبلیغات
