جایگاه بستر تاریخی انتقال حدیث در پیدایش اطمینان به صدور از نگاه شیخ انصاری
آرشیو
چکیده
فقیهان متقدم با تکیه بر مبنای حصول اطمینان و وثوق به صدور روایات در اعتبارسنجی و تکیه بر احادیث، با اطمینان به صدور روایت، آن را صحیح دانسته و به آن عمل می کردند. اما از آنجا که متأخران، قراین حصول اطمینان را ازدست رفته می دانستند، سبکی دیگر را بر اساس سنجش اعتبار راوی، برای اعتبارسنجی حدیث انتخاب کردند که به سبک «مکتب حله» شهرت یافت. ازاین رو تقسیمات چهارگانه حدیث که همان «صحیح»، «حسن»، «موثق» و «ضعیف» است، پدید آمد. این مقاله با بررسی چگونگی انتقال حدیث در نگاه شیخ انصاری، نشان می دهد که احادیث، با مدیریت آگاهانه امامان، با روشی اطمینانی به نسل های پسین منتقل شده است و نسبت به روایات راه یافته به مجامع روایی، قراین حصول اطمینان وجود دارد و حصول اطمینان به صدور روایات در دوره های متأخر هم ممکن است و نیازی به تقسیمات چهارگانه حدیث نیست.مکانه الظّروف التّأریخیّه لانتقال الحدیث فی نشوء الثّقه بالصّدور من وجهه نظر الشّیخ الأنصاری
کان المبنی فی تقییم الرّوایات عند الفقهاء الأوائل والاعتماد علیها هو حصول الاطمئنان والثّقه بصدور الرّوایات، فکانوا یحکمون علیها بالصّحه ویعملون بها بمجرّد الثّقه بالصّدور. ولکنّ المتأخّرین اعتبروا شواهد حصول الثّقه مفقوده، فاختاروا أسلوباً آخر للتّحقّق من صحّه الحدیث یقوم على قیاس مصداقیّه الرّاوی، وهو ما أصبح یُعرَف باسم «مدرسه الحلّه»، ممّا أدّی إلی ظهور فئات الحدیث الأربعه: الصّحیح، والحسن، والموثّق، والضّعیف. نبیِّن فی هذا المقال ومن خلال بحث طریقه انتقال الحدیث عند الشیّخ الأنصاری ، أنّ الأحادیث قد انتقلت إلى الأجیال اللّاحقه وبإداره الأئمّه( الواعیه بمنهج یوثق به، وهناک شواهد لحصول الاطمئنان والثّقه بالصّدور فیما یتعلّق بالرّوایات المذکوره فی المجامیع الرّوائیه کما أنّه من الممکن أیضاً حصول الاطمئنان والثّقه بالصّدور فی الفترات اللّاحقه، ولا داعی لتقسیم الأحادیث إلى أربع فئات.
تبلیغات
