آرشیو

آرشیو شماره‌ها:
۱۹

چکیده

Objective: Irritable bowel syndrome is a chronic and debilitating digestive disorder that is more common in people with psychological disorders than in the general population. This study is aimed at the effectiveness of cognitive-behavioral therapy in the mitigating of chronic pain and cognitive-emotional regulation in patients with Irritable bowel syndrome. Method: This study investigates the efficacy of cognitive-behavioral therapy on chronic pains and cognitive emotion regulation in patients with IBS. The research method is quasi-experimental with a pretest-posttest and control group and a six-month follow-up. All patients with IBS who had presented to the Shariati Hospital of Tehran and Masoud Gastroenterology and Liver Clinic from autumn 2019 to winter 2020 comprised the statistical population. The sample size was 48 people selected by convenience sampling, then divided into an experimental group and a control group using a block randomization procedure (with each group containing 24). Chronic Pain Grade Scale and Cognitive Emotion Regulation Questionnaire were the research tools provided to the two groups. However, the control group remained on the waiting list and received no interventions. The cognitive-behavioral therapy intervention was performed for the experimental group for eight 90-minute sessions. Descriptive statistics and Repeated Measures analyzed research data.Results: Findings indicated that cognitive-behavioral therapy reduced chronic pain and increased cognitive regulation (p>0.01). This efficacy remained stable until a six-month follow-up (p>0.05).Conclusion: This finding can also be associated with reducing and improving cognitive emotion regulation within psychological interventions planning vision among patients with IBS, and thus have clinical usages.

اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر درد مزمن و تنظیم شناختی هیجان در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر

هدف: سندرم روده تحریک پذیر، اختلال گوارشی مزمن و ناتوان کننده ای است که در افراد مبتلا به اختلالات روان شناختی بیشتر از جمعیت عمومی شایع است. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر درد مزمن و تنظیم شناختی هیجان در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و پیگیری ۶ ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر که ازپاییز 1398 تا زمستان 1399 به بیمارستان شریعتی تهران و کلینیک گوارش و کبد مسعود مراجعه کردند بود. حجم نمونه 48 نفر بود که بصورت در دسترس انتخاب با استفاده از روش تصادفی سازی بلوکی در دو گروه آزمایش(24 نفر) و کنترل (24 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه های طبقه بندی مدرج درد مزمن (فون کورف و همکاران، 1992)، و تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001) بعنوان ابزار پژوهش در اختیار هر دو گروه قرار گرفت. گروه کنترل در لیست انتظار ماند و مداخله ای دریافت نکردند. مداخله درمان شناختی-رفتاری برای گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای انجام شد. داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد درمان شناختی-رفتاری باعث کاهش درد مزمن و افزایش و بهبود تنظیم شناختی هیجان شده است (01/0>P) و این اثربخشی تا مرحله پیگیری 3 ماهه پایدار مانده است (05/0>P). نتیجه گیری: این یافته ها می تواند به منظور کاهش درد و بهبود تنظیم شناختی هیجانی در چشم انداز طرح ریزی مداخلات روان شناختی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر امیدبخش و با کاربست های بالینی همراه باشد.

تبلیغات