The Impact of Mindfulness Training on Occupational Stress and Quality of Life among Operating Room Personnel
آرشیو
چکیده
Objective: This research demonstrates that the practice of mindfulness training led to a notable decrease in occupational stress and an improvement in the overall quality of life for professionals working in operating rooms.Methods: The method of the present research was practical in nature and quasi-experimental in the form of pretest-posttest with a control group. The statistical population of this research included all operating room experts in Tehran hospitals. 50 people from this community were selected by convenience sampling method and were randomly divided into two experimental (25 people) and control (25 people) groups. Data was collected using standard questionnaires. T tests and ANCOVA were used to analyze data. Results: The results showed that there is no significant difference in both occupational stress and quality of life in the pretest (both P>0.05). However, it was observed that experimental group had significantly lower occupational stress and higher quality of life compared to control group in the posttest (both P=0.001). Finally, the results of ANCOVA showed significant differences between experimental and control groups in both occupational stress and quality of life (both P=0.001).Conclusion: These findings indicate that mindfulness can play a crucial role in managing work-related stress among operating room experts. Consequently, by actively participating in mindfulness activities, it is plausible to create more favorable circumstances for professionals working in operating rooms in terms of their quality of life.تاثیر آموزش ذهن آگاهی بر استرس شغلی و کیفیت زندگی پرسنل اتاق عمل
هدف: این تحقیق نشان می دهد که تمرین ذهن آگاهی منجر به کاهش قابل توجه استرس شغلی و بهبود کیفیت کلی زندگی برای متخصصان شاغل در اتاق عمل شده است.روش کار: روش پژوهش حاضر از نظر ماهیت کاربردی و نیمه آزمایشی در قالب پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارشناسان اتاق عمل بیمارستان های تهران می باشد. 50 نفر از این جامعه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (25 نفر) و کنترل (25 نفر) قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های T و ANCOVA استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در پیش آزمون بین استرس شغلی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0 P> هر دو). اما مشاهده شد که گروه آزمایش در پس آزمون نسبت به گروه کنترل استرس شغلی به طور معنی داری پایین تر و کیفیت زندگی بالاتری داشتند (هر دو P=0.001). در نهایت، نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروه های آزمایش و کنترل از نظر استرس شغلی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0P=).نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که ذهن آگاهی می تواند نقش مهمی در مدیریت استرس ناشی از کار در بین کارشناسان اتاق عمل داشته باشد. در نتیجه، با مشارکت فعال در فعالیت های ذهن آگاهی، ایجاد شرایط مطلوب تری برای متخصصان شاغل در اتاق های عمل از نظر کیفیت زندگی قابل قبول است.