چکیده

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سبک رهبری مشارکتی با میزان سازگاری اجتماعی و هوش هیجانی مدیران انجام یافته است. این پژوهش از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش گردآوری اطلاعات توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه اماری این پژوهش را کلیه مدیران زن و مرد شاغل در پست مدیریت مدارس اموزش و پرورش شهرستان تبریز که در سال تحصیلی 1403-1402 مشغول به فعالیت می باشند را تشکیل داده بود. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری تصادفی ساده بوده و بر اساس فرمول کوکران تعداد حجم نمونه آماری برابر 146 نفر تعیین گردیده بود. جهت گرداوری اطلاعات از سه پرسشنامه مدیریت مشارکتی کارتون(2010)، پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل 1961، پرسشنامه هوش هیجانی برادبری و گریوز(2004) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده تحقیق از روش کولموگروف – اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن متغییرها استفاده شد که برای رهبری مشارکتی 0/844سازگاری اجتماعی0/820 و هوش هیجانی 0/731 گزارش شد(p>0/05). جهت بررسی فرضیات از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان استفاده شد. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار 27spss استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد سبک رهبری مشارکتی با میزان سازگاری اجتماعی و هوش هیجانی با هم رابطه مستقیم و معنی دار دارند و به عبارت دیگر با افزایش نمره سبک رهبری مشارکت هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی افزایش می یابد. همچنین این نتیجه حاصل گردید که ارتباط مثبت و معنی دار متغیرهای مشارکت (154/1)، عدالت (038/1)، پاسخگویی (485/1) و مالکیت (174/1) و سازگاری اجتماعی وجود دارد. همچنین ارتباط مثبت و معنی دار متغیرهای مشارکت (188/1)، عدالت (304/1)، پاسخگویی (721/1) و مالکیت (156/1) و هوش هیجانی مشاهده گردید

Investigating the relationship between participatory leadership style and the degree of social adaptation and emotional intelligence of managers working in education and training in the five districts of Tabriz city.

This research was conducted with the aim of investigating the relationship between the collaborative leadership style and the level of social compatibility and emotional intelligence of managers. This research is applied research in terms of purpose and descriptive-correlation in terms of data collection method. The statistical community of this research was formed by all male and female managers working in the management positions of education and training schools in Tabriz city, who are working in the academic year of 1402-1403. The sampling method was a simple random sampling and based on Cochran's formula, the statistical sample size was determined to be 146 people. In order to collect information, three questionnaires of cartoon participatory management (2010), social adjustment questionnaire of Bell 1961, emotional intelligence questionnaire of Bradbury and Graves (2004) were used. In order to analyze the collected research data, the Kolmogorov-Smirnov method was used to check the normality of the variables, which was reported as 0.844 for collaborative leadership, 0.820 for social compatibility, and 0.731 for emotional intelligence (p>0.05). Pearson's correlation test and simultaneous multiple regression were used to check the hypotheses. 27spss software was also used for data analysis. The results of the research showed that participatory leadership style has a direct and significant relationship with the level of social adaptation and emotional intelligence, and in other words, with the increase in the score of participatory leadership style, emotional intelligence and social adaptation increase. It was also concluded that there is a positive and significant relationship between the variables of participation (1.154), justice (1.038), accountability (1.485), ownership (1.174) and social adaptation. Also, a positive and significant relationship between the variables of participation (1.188), justice (1.304), accountability (1.721), ownership (1.156) and emotional intelligence was observed.

تبلیغات