بررسی فقهی حقوقی آموزش جنسی کودکان با تاکید بر سند 2030 یونسکو (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: تربیت جنسی یکی از ابعاد تربیت است که در کنار سایر ابعاد آن همچون تربیت اجتماعی، عقلانی، اخلاقی و قابل طرح است. هدف مقاله حاضر بررسی فقهی حقوقی آموزش جنسی کودکان با تأکید بر سند 2030 است. مواد و روش ها: مقاله حاضر نظری و روش تحقیق آن توصیفی- تحلیلی است. مواد و داده ها نیز کیفی است و از فیش برداری در گردآوری مطالب و داده ها استفاده شده است. ملاحظات اخلاقی: در این مقاله، اصالت متون، صداقت و امانت داری رعایت شده است. یافته ها: آنچه در فقه و حقوق اسلامی مد نظر است تربیت جنسی است. تربیت جنسی فراتر از آموش جنسی است. بر اساس آموزه های اسلامی، ارضای نیازهای جنسی باید در قالب ضوابط شرعی مبانی و اصول مبتنی بر ارزش های دینی باشد. در سند 2030 یونسکو اما تاکید بر آموزش جنسی است. در آموزش جنسی یونسکو تلاش می شود کودکان با بدن و اندام های حنسی خود و روابط جنسی با دیگران کاملاً آشنا شوند و ضمن پرهیز از برقراری روابط جنسی پرخطر مانند ایدز، اطلاعات لازم را برای ممانعت از اینکه مورد سوء استفاده جنسی قرار گیرد کسب نمایند. نتیجه: نتیجه اینکه میان سند 2030 یونسکو و آموزه های فقهی حقوقی در اسلام از جهت اهداف، مبانی و مؤلفه های آموزش جنسی تفاوت زیادی وجود دارد. شاید بتوان گفت ضرورت آموزش جنسی در اسلام و سند 2030 تنها وجه مشترک این دو است.Jurisprudential review of children's sex education with emphasis on the 2030 document of UNESCO
Background and Aim: Sexual education is one of the dimensions of education, which, along with other aspects such as social, rational, moral and planable education. The purpose of this article is to review the legal jurisprudence of children's sex education with emphasis on the 2030 document.
Materials and Methods: This article is descriptive and analytical. Materials and data are also qualitative and data collection was used in collecting materials and data.
Ethical Considerations: In this article, the originality of the texts, honesty and trustworthiness are observed.
Findings: What is considered in Islamic jurisprudence and law is sex education. Sex education is more than sex education. According to Islamic teachings, the satisfaction of sexual needs should be in the form of Sharia rules and principles based on religious values. In UNESCO's 2030 document, the emphasis is on sex education. In UNESCO's sex education, children try to become fully familiar with their bodies and sexual organs and sexual relations with others, and while avoiding high-risk sexual relations such as AIDS, get the necessary information to prevent them from being sexually abused.
Conclusion: The conclusion is that there is a big difference between the UNESCO document 2030 and legal jurisprudence teachings in Islam in terms of goals, foundations and components of sex education.
Perhaps it can be said that the necessity of sex education in Islam and Sindh 2030 is the only thing they have in common.
تبلیغات
