نقش نهادها در توسعه کارآفرینی در راستای سیاست های کلی تولید ملی و اشتغال (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از ضرورت های اصلی در توسعه کارآفرینی، توجه به نقش عوامل نهادی در سیاست گذاری و حکمرانی محلی است که می تواند ضمن حمایت از حقوق مالکیت کارا، زمینه را برای توسعه بنگاه های اقتصادی در مناطق روستایی فراهم آورد. بر این اساس، هدف از پژوهش حاضر ، شناسایی متغیرهای نهادی مؤثر در کارآفرینی ناحیه روستایی نسا در شهرستان کرج است. تحقیق حاضر براساس هدف، بنیادی و کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را ساکنان دهستان نسا در شهرستان کرج تشکیل می دهند که براساس روش نمونه گیری تصادفی و فرمول کوکران، 216 نفر انتخاب شدند. ابزار پ ژوهش پرسش نامه محقق ساخته است. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل عاملی تأییدی، آزمون T تک نمونه ای و آزمون رتبه بندی فریدمن استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد خوداشتغالی با رویکرد کسب وکارهای خُرد خانوادگی و فاقد نوآوری، فعالیت غالبِ کارآفرینی بوده است. میانگین کل هفت عامل نهادی مؤثر در توسعه کارآفرینی روستایی، از جمله حقوق مالکیت، نظام پاداش ها، ثبات اقتصادی، هزینه مبادله، هزینه دادرسی، شفافیت و پاسخ گویی، و نظام آموزشی و مهارت آموزی، برابر با 16/2 است که کمتر از مقدار متوسط است. بالاترین میانگین را مؤلفه هزینه دادرسی با میانگین 37/2 و هزینه مبادله با میانگین 25/2 داشتند و کمترین میانگین به مؤلفه ثبات اقتصادی با 94/1 اختصاص داشت. با توجه به این یافته ها، وضعیت کارآفرینی مناسب نیست و لازم است ساختار نهادی در راستای سیاست های تولید ملی و اشتغال سازمان دهی شود.The Role of Institutions in Entrepreneurship Development in Line with the General Policies of National Production and Employment
A key requirement for fostering entrepreneurship is addressing the role of institutional factors in local policymaking and governance, which can enhance efficient property rights and support the development of economic enterprises in rural areas. Accordingly, this study aims to identify the institutional variables influencing entrepreneurship in the rural area of Nesa, located in Karaj County. This research is both fundamental and applied in nature, employing a descriptive survey design for data collection. The statistical population consists of residents from the rural area of Nesa in Karaj County, with a sample of 216 individuals selected using Cochran's formula and random sampling. A researcher-designed questionnaire was used as the primary data collection tool. The data were analyzed using confirmatory factor analysis, one-sample t-tests, and Friedman's ranking test. The findings indicate that self-employment, primarily through small family businesses and lacking innovation, is the dominant form of entrepreneurial activity. The overall average of seven institutional factors influencing rural entrepreneurship—namely property rights, reward systems, economic stability, transaction costs, litigation costs, transparency and accountability, and the education and skills training system—was 2.16, below the expected average. Litigation costs recorded the highest average (2.37), followed by transaction costs (2.25), while economic stability had the lowest average (1.94). These findings suggest that the entrepreneurship landscape is suboptimal, necessitating the reorganization of institutional structures to align with national production and employment policies.
تبلیغات
