شهرهای هوشمند و حقوق تجارت بین الملل
آرشیو
چکیده
شهر هوشمند یک اصطلاح و مفهوم پرطرفداری است. شهر هوشمند عمدتاً در متون علمی در زمینه برنامه ریزی شهری، معماری و جغرافیا مورد بحث قرار گرفته است. هر چند «شهر هوشمند» در حقوق تجارت بین الملل کمتر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است، اما اصطلاح «شهر هوشمند» به طور معمول در سیاست های تجاری آسیایی استفاده می شود. اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا (آ.سه.آن) شبکه شهرهای هوشمند آ.سه.آن را تأسیس کرد و «شهر هوشمند» اکنون فرصت بازار مهمی برای صادرات فناوری ها و خدمات هوشمند به کشورهای آ.سه.آن است. در مقابل این پس زمینه، این پژوهش به چگونگی تنظیم و کنترل شهرهای هوشمند توسط قوانین تجارت بین المللی می پردازد. دیدگاه حقوق تجارت درک وسیع تری از حکمرانی شهر هوشمند را تسهیل می کند، که شامل ابعاد نظارتی «جهانی» ناشناخته در مورد تعامل بین دولت های محلی و شرکت های خارجی است. این پژوهش به سه حوزه تجاری مرتبط جهت بحث می پردازد: اینترنت اشیاء در زمینه تجارت کالا و خدمات، فعالیت های تنظیم استاندارد بین المللی و حاکمیت داده. همچنین در نظر می گیرد که پروژه های شهر هوشمند بین المللی چه نوع مسائل نظارتی را می توانند به گفتمان تجارت دیجیتال فعلی اضافه کنند. این پژوهش با تکیه بر ادبیات شهر هوشمند، به مشکلات دیگری در رابطه با امنیت و حریم خصوصی اشاره می کند که هنوز در تجارت دیجیتال به رسمیت شناخته نشده است.Smart Cities and International Trade Law
A ‘smart city’ is a buzz term and concept. The ‘smart city’ has mainly been discussed in the scholarly literature on urban planning, architecture, and geography. While the ‘smart city’ has been under-analyzed in international trade law, the term ‘smart city’ is commonly used in Asian trade policies. The Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) established the ‘ASEAN Smart Cities Network’ and the ‘smart city’ is now an important market opportunity for exporting smart technologies and services to ASEAN. Against this backdrop, this article addresses how smart cities can be regulated and governed by international trade law. The trade law perspective facilitates a broader understanding of smart city governance, which includes under-explored ‘global’ regulatory dimensions concerning the interaction between local governments and foreign firms. This article selects three relevant trade areas for discussions: (1) Internet of Things in the context of trade in goods and services; (2) international standard-setting activities; and (3) data governance. It further considers what kinds of regulatory issues international smart city projects can add to the current digital trade discourse. Drawing on the smart city literature, the article points out additional problems concerning security and privacy that have not yet been acknowledged in digital trade.
تبلیغات
