آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۱

چکیده

   تا به امروز حقوق بین الملل عموماً قادر به تنظیم دقیق قوائد عملیات سایبری نیست. این موضوع به علت پیچیدگی فضای سایبر، ماهیت فناوری و نیاز به تطبیق قوانین موجود با تحولات تکنولوژی است. بسیاری از قوائد بین المللی قبلی، مانند قوائد مربوط به حمله مسلحانه، جنگ یا حقوق بشر به صورت مستقیم برای عملیات سایبری اعمال نمی شوند. در عوض، برخی از اصول و مفاهیم کلی قابل اعمال بر روی عملیات سایبری می باشند. بنابراین قوائد دقیق در ارتباط با عملیات سایبری وجود ندارد و بسیاری از مفاهیم و قوائد بین المللی موجود ممکن است قابل تطبیق با عملیات سایبری نباشند. این یکی از چالش های قابل توجه در حوزه حقوق بین المللی است که با پیشرفت فناوری و رو به رشد بودن عملیات سایبری، نیاز به توسعه قوائد و استانداردهای جدید را برای این حوزه به وجود آورده است. یکی از این مفاهیم انجام عملیات و حملات سایبری از طرف یک دولت به دولت دیگر تحت قائده دفاع مشروع است. در این پژوهش ضمن شناسایی حملات سایبری، به بررسی این سؤال پرداخته شد که از منظر حقوق بین الملل، حملات سایبری به یک کشور در وضعیت حاد دفاع مشروع که هستی دولتی در خطر است مجاز یا ممنوع می باشد؟ بررسی های صورت گرفته به صورت توصیفی–تحلیلی می باشد و فرضیه نگارنده این بود که دولت ها ممکن است در مقام دفاع مشروع به علت ویژگی های خاص عملیات های سایبری، از جمله قدرت تخریب بالا و جبران ناپذیر از این نوع حملات بهره برند.

Feasibility of Legitimate Self-defense through Cyber Attacks

International law has generally been unable to precisely regulate the rules of cyber operations thus far. This is due to the complexity of cyberspace, the nature of the technology, and the need to adapt existing laws to technological developments. Many previous international rules, such as those related to armed attacks, war, or human rights, do not directly apply to cyber operations. Instead, some general principles and concepts may apply cyber operations. Therefore, there are no precise rules regarding cyber operations, and many existing international concepts and rules may not be readily applicable to cyber operations. This is a significant challenge in the field of international law, which has led to the need to develop new rules and standards for this domain as technology progresses and cyber operations continue to grow. One of these concepts is the conduct of cyber operations and cyber-attacks by one state against another under the principle of legitimate self-defense. This research, while identifying cyber-attacks, examined the question of whether, from the perspective of international law, cyber-attacks against a country in a state of acute self-defense, where the very existence of the state is at risk, are permissible or prohibited. The research conducted is descriptive-analytical, the author hypothesized that states may use this type of attack in self-defense due to the specific characteristics of cyber operations, including high and irreparable destructive power.

تبلیغات