آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۰۸

چکیده

بر اساس ماده 204 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 مقام تحقیق می تواند به تشخیص خود یا معرفی شاکی یا به تقاضای متهم یا حسب اعلام مقامات ذی ربط مانندِ دادستان یا قاضی دادگاه، شخصی را که حضور یا تحقیق از وی برای روشن شدن موضوع ضروری است، به عنوان مطلع احضار نماید. با توجه به رویه قضایی ایران، سوال مهمی که از این ماده قانونی به ذهن متبادر می شود این است که آیا مقام تحقیق می تواند متهم یا مشتکی عنه را که قرائن و دلایلی بر ارتکاب جرم علیه وی وجود ندارد یا کفایت نمی کند، به عنوان مطلع احضار کند. در رویه قضایی احضار متهم در مقام مطلع متداول بوده و اداره کل حقوقی قوه قضاییه نیز در نظریه های مشورتی این رویه را تأیید نموده است، اما دادسرا و دادگاه عالی انتظامی قضات با توجه به مقررات فصل ششمِ بخش دوم قانون آیین دادرسی کیفری، احضار متهم به سان مطلع را منطبق با دیدگاه قانون گذار ندانسته و تخلف انتظامی محسوب می نماید. این نوشتار با اِمعان نظر به تصمیمات دادسرای انتظامی قضات، به شیوه تحلیلی و توصیفی، موضوع ا مورد بررسی قرار می دهد.

Summoning the Accused in an Informed Position

According to Article 204 of the Criminal Procedure Law (2013), the investigating authority can, at his own discretion or by introducing the plaintiff or at the request of the accused or according to the declaration of the relevant authorities such as the prosecutor or the court judge, the person whose presence or investigation is necessary to clarify the issue. Summon as an informant. According to Iran's judicial practice, an important question that occurs to mind from this legal article is whether the investigating authority can summon the accused or the defendant who has no or insufficient reason to commit a crime, as an informant? In the judicial procedure, it is common to summon the accused as an informant, and the legal department of the judiciary has also confirmed this procedure in its advisory theories; However, according to the provisions of Chapter Six, Part Two of the Criminal Procedure Law, the Prosecutor's Office and the Supreme Criminal Court of Judges consider summoning the accused as an informant, is not in accordance with the legislator's point of view, and it is considered a criminal offense. While criticizing the judicial procedure, based on the arguments presented in this article, the authors examines the issue in an analytical and descriptive manner, focusing on the decisions of the Judges' disciplinary prosecution.

تبلیغات