چکیده

هدف پژوهش: آینده نگری زیست عشایری در سند ملی آمایش سرزمین، هدف این مقاله است. روش شناسی تحقیق: روش جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای و روش تحلیل نیز توصیفی-تحلیلی-انتقادی است. قلمرو جغرافیایی پژوهش: در محدوده سرزمینی فلات ایران و از نظر مقیاس، ملی می باشد. یافته ها و بحث: سرزمین شناسی و آمایش سرزمین نیازمند پیوندشناسی حوزه های طبیعی و انسانی و به تعبیری، پیکره شناسی سرزمین مبتنی بر همبست در مرزهای زیستی و سیاره ای با تاکید بر مقیاس های ملی و منطقه ای و محلی و اندرکنش آن ها است. با توجه به تغییر سریع زیست عشایری انتظار می رود چگونگی تغییرات این شیوه کاربری و بهره وری زمین و منابع طبیعی در سند ملی آمایش سرزمین مورد توجه و پرسش باشد. زیست عشایری در این سند به صورت سرفصلی مستقل و جداگانه، غیر پیوندی و بدون تحلیل همبستی(مانند«زمین-گیاه» و «آب و انرژی») در ماده 4 (ارتقاء پویایی نظام کوچ، حفظ و تقویت میراث معنوی و زیست جامعه عشایری) در نظر گرفته شده است. نتایج: روندشناسی تغییرات زیست-کار عشایری در سند ملی آمایش سرزمین بر پایه تغییرات بیوفیزیکی-اجتماعی سرزمین و آینده نگری آن انجام نشده است. اکنون که سند ملی آمایش سرزمین به تصویب رسیده است، آن چه امکان پذیر می باشد آینده نگریِ تغییرات زیست عشایری متناسب با روندشناسی تغییرات بیوفیزیکی-اجتماعی در «بازنگری سند» است. از این رو، اتخاذ رویکرد پیوندی و همبستی با ملاحظه وسعت سرزمینی و ضرورت حفاظت پویا از مجتمع های زیستی عشایری در پیوند با دیگر الگوهای زیست جمعی در ایران زمین پیشنهاد می شود.

The "bio-work" future of land-Phytosociologists and earlier animal breeders (Case study: nomadic life in the national land use planning document)

Introduction: Nomadic life is one of the collective living patterns in Iran and a direct and permanent connection with the land-plant-animal. The territorial morphology of the Iranian plateau shows certain intertextual connections between the natural and human spheres over the centuries. The biophysical-social formulation in Iran-land had created a special social order in the era before modernization. A system that reveals how land is used, settlement ecosystem, spatial organization, and therefore, land use planning. This social order experienced fundamental changes with the beginning of modernization. How to continue the nomadic life in the plateau of Iran is one of the important topics of National document of land use planning. The aim of the research: the future perspective of nomadic life in the national document of land preparation.Research methodology: The analysis method is descriptive-analytical-critical.The geographical scope of the research: It is within the territory of the Iranian plateau and in terms of scale, it is national.Findings and discussion: Territorial studies and land use planning a link between natural and human domains, and in other words, land morphology based on correlation in biological and planetary boundaries with an emphasis on national and regional scales and locality and their interaction. Results: The process of nomadic life-work changes has not been done in the national document based on the biophysical-social changes of the land and its future. Now that the national document of land preparation has been approved, what is possible is the prospect of nomadic bio-changes in accordance with the process of biophysical-social changes in the "revision of the national document". Therefore, it is suggested to adopt a connection and nexus approach considering the territorial extent and the necessity of dynamic protection of nomadic bio-complexes in connection with other collective bio-patterns in Iran.

تبلیغات