Les traces du bonheur Schopenhauerien dans l’œuvre de Michel Houellebecq (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
Michel Houellebecq describes an intense and visible reflection on contemporary society and the human condition. In his novels he uses the technique of literary paradox and expressing his opinions without any consideration or limitation, he is often considered a pessimistic writer. He describes his contemporaries carefully and frankly, and allows himself to formulate a strong and unequivocal critique of the state of the world. As a sociologist, Houellebecq strives to understand and depict modern society. His novels focus on contemporary society, a society in which it seems difficult to objectify human relationships, and where the person has become asocial and isolated, and is no longer able to communicate with others. The aim of his novels is to reveal the considerable problems of 21st century society through novels that show the insensitivity and alienation of people and which depict contemporary man as if he were imprisoned in his own mind. The objective of the present article is to analyze the influence of Schopenhauer's philosophy on the work of Michel Houellebecq following the method of intertextual analysis with emphasis on the idea of human suffering in Schopenhauer and Houellebecq.ردپای شادی شوپنهاوری در آثار میشل اوئلبک
میشل اوئلبک تأملی عمیق و قابل مشاهده به جامعه معاصر و شرایط انسانی دارد. او در رمان هایش نمونه ای بارز از پارادوکس های تکنیکی ادبی ارائه می دهد. اغلب او را نویسنده ای بدبین می دانند، زیرا وی نظرات خود را بدون هیچ ملاحظه و محدودیتی بیان می کند. او انسان معاصر را با دقت و صریح توصیف می کند و به خود این اجازه را می دهد تا نقدی قاطع و صریح از وضعیت جهان داشته باشد. اوئلبک به عنوان یک جامعه شناس تلاش می کند تا جامعه ی مدرن را درک و به تصویر بکشد. رمان های او بر جامعه ی معاصر تمرکز دارد، جامعه ای که در آن شیُ سازی روابط انسانی دشوار به نظر می رسد و فرد غیراجتماعی و منزوی شده است که دیگر قادر به برقراری ارتباط با دیگران نیست. هدف رمان های او آشکار کردن مشکلات اساسی جامعه قرن بیست و یکم از طریق رمان هایی است که بی احساسی و بیگانگی مردم را نشان می دهد و انسان معاصر را طوری به تصویر می کشد که گویی در ذهن خود زندانی شده است. هدف مقاله حاضر تأثیر فلسفه شوپنهاور بر آثار میشل اوئلبک به روش تحلیل بینامتنی با تاکید بر ایده رنج بشر درتفکر شوپنهاور و اوئلبک است.
میشل اوئلبک، آرتور شوپنهاور، شادی، رنج، فردیت
تبلیغات
