نقدی بر تئوری نظم عمومی داخلی در حقوق عمومی ایران
آرشیو
چکیده
نظم عمومی از اصطلاحات رایج نظام های حقوقیغرب بوده و هدف آن از یک سو سامان بخشی به زندگی اجتماعی از طریق صیانت از حقوق و آزادی های شهروندان و از سوی دیگر حفظ اقتدار دولت ها به منظور تحدید عمل حقوق و آزادی های شهروندان بوده است. از این رو در تعارض آزادی ها و اقتدار دولت ها، تبیین تئورینظم عمومی و شناسایی چالش های احتمالی نظم عمومی امری ضروری است. حال پرسش اصلی این است که آیا نظم عمومی داخلی در حقوق ایران متضمن حقوق و آزادی های شهروندیو یک تئوری منسجم حقوقی است؟این تحقیق به روش توصیفی تحلیلی بر این فرضیه استوار است که نظم عمومیداخلی در ایران مفهومی سطحی و سیال است و دارای معانی، مبانی، منابع، عناصر و موارد گنگ و متغیر است. در نتیجه، نظم عمومی، حقوق و آزادی های شهروندی را با ابهام مفهومی پردامنه ای مواجه می سازد. لذا یافته تحقیق، حذف واژه نظم عمومی از لسان حقوقی است.A Critique of the Theory of Public Internal Order in Iranian Public Law
Public order is a common term in Western legal systems and aims to regulate social life on the one hand by protecting the rights and freedoms of citizens and on the other hand to maintain the authority of governments to restrict the practice of citizens' rights and freedoms. Therefore, in the conflict between the freedoms and the authority of states, it is necessary to explain the theory of public order and identify the possible challenges of public order. Now the main question is whether the internal public order in Iranian law guarantees civil rights and freedoms and a coherent legal theory? This research is based on a descriptive-analytical method on the hypothesis that internal public order in Iran is a superficial and fluid concept and has vague and variable meanings, principles, sources, elements and items. As a result, public order, civil rights and freedoms are confronted with a broad conceptual ambiguity. Therefore, the research finding is the removal of the word public order from the legal language.
تبلیغات
