حمایت کنسولی در پرتو رأی دیوان بین المللی دادگستری در قضیه جاداو (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقاله حاضر در پرتو حقوق بین الملل و رأی دیوان بین المللی دادگستری در قضیه جاداو (دعوای هند علیه پاکستان)، به بررسی امکان حمایت کنسولی از مرتکبان جاسوسی و اعمال تروریستی می پردازد. در این پژوهش که به شیوه توصیفی تحلیلی انجام می گیرد، ضمن بازپژوهی رویه دیوان در قضایای راجع به تفسیر و اجرای ماده 36 کنوانسیون 1963 وین در خصوص روابط کنسولی، بدواَ این نتیجه حاصل می شود که دیوان در تعقیب رویه پیشین خود، به واسطه محدودیت های صلاحیتی، برقراری پیوند میان نهاد حمایت کنسولی و حقوق بشر را غیرممکن می داند. اما با یادآوری تعهد دولت متخلف به بازبینی مؤثر و تجدیدنظر در احکام محکومیت و مجازات، اهمیت حمایت کنسولی در مؤثرسازی حق دادرسی عادلانه را به صورت ضمنی تأیید می کند. افزون بر این دیوان با انکار وجود «استثنای تروریسم و جاسوسی» در معاهدات و حقوق بین الملل عرفی، تمامی افراد محروم از آزادی را فارغ از اتهام کیفری و شدت ارتکاب جرم شایسته دریافت حمایت کنسولی از جانب دولت متبوع خود دانسته است. این رویکرد دیوان در دنباله انسانی شدن تدریجی حقوق بین الملل ارزیابی می شود.Consular Protection in Light of the ICJ's Judgement in the Jadhav Case
This article paper examines the possibility of consular protection in espionage and terrorist act cases from the perspective of international law and the International Court of Justice judgment in the Jadhav case (India v. Pakistan). In this descriptive- and analytical research, by re-examining the precedent of the court in cases related to the interpretation and application of article 36 of the 1963 Vienna Convention on Consular Relations, we conclude that the Court, because of jurisdictional limitations, reaffirms its previous precedent (stare decisions) on not considering consular protection as a human right. But by remembering the responsibility of the host state to effective review and reconsideration of the convictions and sentences, the court implicitly confirms the importance of consular protection in making the right to a fair trial more effective. Moreover, by denying the existence of the "terrorism and espionage exclusion" in treaties and customary international law, the Court considered that all persons deprived of liberty regardless of their criminal charge and its gravity have the right to receive consular protection from their respective state. The approach of the International Court of Justice cas d’espece is evaluated in the sequence of progressive humanization of international law.
تبلیغات
