از عناصر نوشتاری تا عناصر تصویری: بررسی اقتباس از منظر دبورا کارتمل
آرشیو
چکیده
اقتباس رابطه ای تطبیقی است که تلاش دارد با استفاده از عناصر یک یا چند اثر و با توسل به روابط بینامتنی آن را به عناصر رسانه دیگری انتقال داده و محصول جدیدی بر همین پایه ارائه دهد. اقتباس همواره ابزاری برای خلق آثار هنری و ادبی دانسته شده و از طرق گوناگونی به دست آمده است. دسته بندی های متعددی از شیوه های اقتباس در دست است که مشهورترین آنها دسته بندی دبورا کارتمل است. به عقیده وی، اقتباس به سه گونه انتقال، تفسیر و قیاس انجام می شود. این دسته بندی در اقتباس بیشترین کاربرد را در متون سینمایی دارد و سینما یکی از محبوب ترین رسانه ها برای عرضه این رابطه تطبیقی و محمل مناسبی برای برگردان عناصر رسانه-های مختلف است. این پژوهش سعی دارد اقتباس از منظر دبورا کارتمل را با توصیف و تبیین دسته بندی وی و همچنین چگونگی استفاده از این الگو و شاخصه های آن بررسی کند. در این روند، به بررسی نمونه های سینمائی نیز پرداخته می شود.From textual to visual features: Examining adaptation from Deborah Cartmell's perspective
Adaptation is a comparative relationship that tries to use the features of one or more works and by resorting to intertextual relations to transfer it to the features of another media and present a new product based on this. Adaptation has always been considered as a tool for creating artistic and literary works and has been obtained in various ways. There are many classifications of adaptation methods, the most famous of which is Deborah Cartmell's classification. According to her, adaptation is done in three ways: transmission, interpretation and analogy. This categorization in adaptation is most used in cinematic texts and cinema is one of the most popular media for presenting this comparative relationship and is a suitable vehicle for translating features of different media. This research tries to examine adaptation from Deborah Cartmell's point of view by describing and explaining her classification as well as how to use this pattern and its characteristics. In this process, cinematic examples are also examined.