آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۸

چکیده

در بسیاری از موارد، بزه دیدگی ریشه در تجارب واقعی و عینی ندارد؛ بلکه تنها در ذهن بخش وسیعی از عموم مردم وجود دارد و به طور واقعی تجربه نشده است. این تصویر ذهنی، ناشی از پخش شدن تأثیرات رخدادهای اجتماعی و «همزادپنداری» با بزه دیدگان واقعی است که از آن به عنوان «فرایند تکثیر جرم» یاد می شود. در چنین شرایطی، افراد جامعه به درک و پردازش مسائل مربوط به جرم می پردازند و هر یک تصویری از محیط و جامعه را در ذهن خود می سازند. جرم شناسی میان کنشی به عنوان شاخه ای از جرم شناسی پست مدرن، ضمن برجسته کردن نقش تعاملات و فرایندهای ارتباطی معتقد است که کنشگران بر تصاویر ذهنی خود به مثابه سرمایه حساب باز می کنند؛ تصاویری که طی فرایندهای ارتباطی آنان دریافت و تفسیر و به عنوان «معرف جرم» برساخته می شوند. این مقاله به دنبال آن است که با تمرکز بر این رویکرد نظری و با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، این مسئله و عوامل و آثار آن را بررسی نماید. نتایج نشان می دهد که گفتمان های رسمیِ پلیسی و قضایی و رسانه ها، کیفیت تعاملات، میزان آسیب پذیری افراد و جدیت رخدادهای مجرمانه، در برساختن هراس اخلاقی و بازتولید اسطوره هایی مانند «بزه دیدگی ذهنی» تأثیر داشته و پیامد آن نیز شکل گیری فضایی از بی اعتمادی، انزوای اجتماعی و بی نظمی اخلاقی است . می باید این گزاره مهم را تقویت نمود که برداشت های موجود از واقعیت، «ساخته ذهن» است و به سادگی می توان از طریق استحکام پیوندهای اجتماعی و استفاده از ابزارهای رسمی و غیر رسمیِ کنترل اجتماعی، از آن برساخت زدایی نمود.

Constructing Mental Victimization: Its Factors and Effects from the Perspective of Interactional Criminology

In many cases victimization is not rooted in real and objective experiences, Rather, it exists only in In many cases victimization is not rooted in real and objective experiences, Rather, it exists only in the mind of a large part of the public and has not been truly experienced. This emotional measure and mental image caused to the spread of the effects of social events And “sympathy” with the real victims This is referred to as the “mass reproduction process”. Under such circumstances, individuals in the community understand and process crime-related issues And each has an image of the environment and society in mind. Interactive criminology as a branch of postmodern criminology meanwhile illustrious the role of interactions and communication processes believes that actors act on their mental images as account capital. Images that are received and interpreted during their communication processes And they are made as “masses”. This article seeks to investigate this issue and its factors and effects by focusing on this theoretical approach and using the descriptive-analytical method. results show; Official police and judicial discourses and the media, the quality of interactions, the degree of vulnerability of people and the seriousness of criminal events have an effect on creating moral panic and reproducing myths such as “mental victimization” and the consequence of this is the spatial formation It is from mistrust, social isolation and moral disorder. It is necessary to strengthen this important statement that existing perceptions of reality are “made by the mind” and can be easily deconstructed through the strength of social ties and the use of formal and informal means of social control. .

تبلیغات