تمثیل های نور در متون عرفانی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سلوک، اساسی ترین بخش عرفان محسوب می شود. فلسفه انجام آن، به تمایلات گوناگون بشر مربوط می شود که بازگشت به سرزمین نور و کسب زندگی جاودان که در عرفان اسلامی «بقا» خوانده می شود مهم ترین دلیل آن به شمار می آید. در پی هبوط انسان، آن چه «قوس نزولی» خوانده می شود به اتمام رسیده و انسان به عنوان تنها موجودی که توانمندی صعود و بازگشت به شهر حقیقی را دارد می بایست «قوس صعودی» را به سمت شهر جان طی کند. سالک در مسیر سلوک، انواری را مشاهده می کند که گاه قابل دسته بندی است و گاه فاقد معیار مشخصی برای این کار؛ به عنوان مثال تعدد عناوین و همچنین جابجایی آن ها در طول تقسیم بندی های ارائه شده، عمده ترین مانع انجام این فرآیند محسوب می شود. در این پژوهش که به شیوه توصیفی-تحلیلی انجام می پذیرد به بررسی تمثیل های نور در عرفان اسلامی می پردازیم.Allegories of Light in Mystical Contexts
Spiritual Journey is the most fundamental section of mysticism. Its philosophy pertains to various ambitions of humanity whereby the most significant reason is returning to the territory of light and acquiring eternal life that in Islamic mysticism it is called “survival”. Following the descent of man, what is called “arc of descent” is finished and mankind, as the only creature that is capable of ascending and returning to the real town, should travel to the town of life.
On the path of spiritual journey, the spiritual wayfarer sees some rays of light that can be sometimes categorized and some other times lack personal criterion on that, for instance, the numerous titles and their exchanges during categorizations are the major most barriers of doing the process. This paper investigates the allegories of light in Islamic mysticism via the descriptive analytic method.