Nonlinear Relationship Between Food Price Uncertainty and Food Security in Iranian Households: Evidence from GAS Modelling (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
The main purpose of this study is to investigate the effect of food price uncertainty on food security in Iranian householdsduring the period 1981-2018 in a nonlinear model. To estimate uncertainty, the Generalized Autoregressive Score Model, and to estimate the effect of food price uncertainty on food security, the Smooth Transition Autoregressive model has been used. The results show that food price uncertainty in the first regime (low level of investment in agriculture) has a negative and significant effect and in the second regime (high level of investment in agriculture) has a negative and non-significant effect on food security. In the first regime, where the level of investment in the agricultural sector is below the threshold, as food price fluctuations increase, market uncertainty increases and signals with less transparency to producers and consumers. Under these circumstances, consumers will face the problem of reduced purchasing power and insecurity in access to food, which has a negative impact on food security. While, in the second regime and increasing the level of investment in the agricultural sector, the negative effects of uncertainty on food security can be partially offset. According to the results of the present study, officials should take effective steps on one hand, by prioritizing the financing of investment in the agricultural sector and facilitating the conditions of activity of the private and cooperatives sector in this field like moving from traditional to industrial agriculture. On the other hand, to reduce the price gap, regulate the market demand of agricultural products, and create conditions for food price stability, create a kind of protection against short-term fluctuations and shocks.رابطه غیرخطی نااطمینانی شاخص قیمت موادغذایی و امنیت غذایی در خانوارهای ایرانی: شواهدی از مدل GAS
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر نااطمینانی قیمت موادغذایی بر امنیت غذایی در خانوارهای ایرانی طی دوره 1359-1396 در چارچوب یک مدل غیرخطی است. جهت برآورد نااطمینانی از مدل امتیاز خودرگرسیونی تعمیم یافته و برای برآورد تأثیر نااطمینانی قیمت موادغذایی بر امنیت غذایی از مدل خود رگرسیونی انتقال ملایم استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که نااطمینانی قیمت مواد غذایی در رژیم اول (سطح پایین سرمایه گذاری در بخش کشاورزی) تأثیر منفی و معنادار و در رژیم دوم (سطح بالا سرمایه گذاری در بخش کشاورزی) تأثیر منفی و غیرمعنادار بر امنیت غذایی دارد. در رژیم اول که سطح سرمایه گذاری در بخش کشاورزی از حد آستانه کمتر است، با افزایش نوسانات قیمت مواد غذایی، نااطمینانی در بازار افزایش و علائم با شفافیت کمتری به تولیدکننده و مصرف کننده سیگنال می دهد. در این شرایط مصرف کنندگان با مشکل کاهش قدرت خرید مردم و نااطمینانی در دسترسی به مواد غذایی مواجه خواهند شد، که تأثیر منفی بر امنیت غذایی دارد. درحالی که رژیم دوم و افزایش سطح سرمایه گذاری در بخش کشاورزی توانسته است تا حدودی تأثیرات منفی نااطمینانی بر امنیت غذایی را خنثی نمود. با توجه به نتایج مطالعه حاضر، مسئولان بایستی از یک سو، با اولویت دهی به تأمین منابع مالی سرمایه گذاری در بخش کشاورزی و تسهیل شرایط فعالیت بخش خصوصی و تعاونی ها در این زمینه و حمایت از کشاورزان گام های مؤثری بردارند؛ ازسویی دیگر، برای کاهش فاصله قیمت ها، تنظیم تقاضای بازار محصولات کشاورزی و ایجاد شرایط ثبات قیمت موادغذایی نوعی مصونیت در مقابل نوسانات و شوک های کوتاه مدت ایجاد نمایند.
نااطمینانی قیمت موادغذایی ،امنیت غذایی ،مدل امتیاز خودرگرسیونی تعمیم یافته ،مدل خودرگرسیونی انتقال ملایم،