خلافت الهی از منظر سهروردی، قرآن و سنت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مسأله کمال انسانی که در قرآن کریم با عنوان «خلافت الهی» از آن یاد می شود، در طول تاریخ مورد توجه نظام های دینی و فکری مختلف بوده است. در نظام فکری سهروردی و در شریعت اسلامی نیز به این مسأله پرداخته شده است. هدف این نوشتار بررسی مسأله خلافت الهی در دستگاه فلسفی سهروردی با تکیه بر تأثیر و نفوذ آیات و روایات اسلامی است. در هر دو دیدگاه، انسان دارای ظرفیت های بالقوه علمی و عملی است که با به فعلیت رساندن آن ها می تواند به مقام جانشینی خداوند برسد؛ اما میان مصادیقی که شیخ برای خلیفه الهی ذکر می کند با مصادیقی که شریعت اسلامی به ویژه روایات شیعی برای خلیفه خدا برمی شمرد، اختلاف چشمگیری وجود دارد؛ بنابراین نمی توان قاطعانه اظهار کرد که آراء سهروردی با آیات و روایات کاملاً همخوانی دارد.Divine Governorship from Sohrevardi, Quran and Tradition's view
Human excellence which is called "Divine Governorship" in Quran, has been paid special attention thorough history in different religious and intellectual system. In Sohrevardi's intellectual system as well as Islamic tradition. The goal of this paper is to study the Divine Governorship issue in Sohrevardi's philosophical system by emphasizing the influence of Islamic tradition and Quran's verses. In both views, human owns both scientific and practical potentials which can be reach to the substitution level by turning it into act. But there is an outstanding difference between the proofs which sheikh claims for Divine Governorship with the ones that the Islamic tradition counts for "Deputy of God". Thus it couldn't be expressed definitely that there is harmony between Sohrevardi and verses or traditions.
تبلیغات
