نقش مبانی هستی شناختی در تعامل با محیط زیست با تکیه بر آموزه های قرآن (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هستی از نگاه قران دارای اوصافی مانند هدفمندی، ذی شعوری، نظم، و قدسیت می باشد. درک هر یک از این اوصاف می تواند آثار قابل توجهی در تعامل با محیط زیست داشته باشد. افزون بر این میان انسان که مانند سایر اجزای هستی هدفمند آفریده شده است و طبیعت که در مسیری هماهنگ با سیر کمالی انسان در حرکت است، ارتباط معناداری حاکم است. بنابراین تعاملی نیک با محیط زیست، به معنای هماهنگ شدن با جریان هستی در مسیر تکوینی آن است و این مهم تأثیر بسزایی در سعادت و کمال انسان می تواند داشته باشد. از این رو هستی شناختی و نقش آن بر تعامل بشری با محیط زیست موضوعی است که این مقاله آن را پی گرفته است.The Role of Ontology Principles in Environment Interactions by Emphasis the Quranic Learning
The existence is of different adjectives such as sentient, purposive, regulation and sacredness (purity). Understanding each can be followed by notable effects on the environment. Also there is a meaningful relationship between the human being and the nature which is created in line with human’s perfection. Thus a fine interaction with the environment means a harmony with the existence path which can have a remarkable effect on human’s happiness and perfection.