آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۴

چکیده

به طور کلی هر انسانی در فرایند عقلانی، فکری و حتی عاطفی خود از افکار، ایده ها و مکاتب مختلف تأثیر می پذیرد. "بینامتنی" نظریه ای است که با ورودش به حوزه نقد ادبی، باعث ایجاد تحولی شگرف در این زمینه گشت. بر اساس این نظریه، هر متنی، آگاه یا ناخودآگاه، زایش و بازخوانشی از دیگر متون پیش از خود یا معاصر با خود است. بنا بر این نظریه، بسیاری از متون عربی را می بینیم که هر کدام در انواع و اشکال مختلف، با متون کلاسیک گران سنگ عربی، دارای روابط بینامتنی است که البته سهم قرآن در این میان، از دیگر متون بیش تر بوده است. ابن زیدون یکی از شاعران برجسته اندلس است که در اشعار خود از قرآن کریم اثر پذیرفته است. بر این اساس پژوهش حاضر با روش تحلیلی- توصیفی به تبیین گونه های مختلف بینامتنی قرآنی در اشعار این شاعر پرداخته و به این نتیجه رسیده است که ابن زیدون با سه شیوه تلمیحی، گزاره ای و واژگانی از قرآن کریم تأثیر پذیرفته است که البته سهم شیوه سوم بیش تر از دو شیوه دیگر است.

Intertextual Relations of Ibn Zaydún Poetry With Holy Quran

In general every human being is affected by thoughts, ideas and schools in his thinking process. “Intertextuality” is a theory which has made remarkable change in this field by its influence in literature criticism. According to this theory, any text – conscious or unconscious – is a reading or recreation of another text parallel or before it. There are many Arabic texts which have intertextual relations with Arabic classic texts. Ibn Zeydun is one of the Andalusia poets whose poetries are affected by Holy Quran. The present article studies different types of intertextuality in analytical – descriptive method.

تبلیغات